NEW YORK – De mondiale ongelijkheid bevindt zich vandaag op een niveau dat voor het laatst eind 19e eeuw is waargenomen – en zet haar stijgende lijn voort. Hiermee samen hangt een gevoel van onmacht dat de vervreemding en woede heeft aangewakkerd, en zelfs tot nationalisme en xenofobie heeft geleid. Nu mensen het lastig vinden hun slinkende deel van de taart te behouden, hebben hun zorgen een politieke opening gecreëerd voor opportunistische populisten, waardoor de wereldorde in beroering is gebracht.
De kloof tussen arm en rijk vandaag de dag is verbijsterend. Oxfam heeft geconstateerd dat de acht rijkste mensen in de wereld nu net zoveel rijkdom bezitten als de armste 3,6 miljard. En de Amerikaanse Senator Bernie Sanders heeft er onlangs op gewezen dat de familie Walton, de eigenaar van detailhandelsketen Walmart, nu meer rijkdom heeft dan de onderste 42% van de Amerikaanse bevolking.
Ik kan daar mijn eigen schokkende vergelijking aan toevoegen. Gebruikmakend van de database van Credit Suisse over rijkdom, ben ik erachter gekomen dat de totale rijkdom van de drie rijkste mensen op aarde groter is dan die van alle mensen in drie landen – Angola, Burkina Faso em de Democratische Republiek Congo – die samen een bevolking hebben van 122 miljoen zielen.
To continue reading, register now.
Subscribe now for unlimited access to everything PS has to offer.
Artificial intelligence is being designed and deployed by corporate America in ways that will disempower and displace workers and degrade the consumer experience, ultimately disappointing most investors. Yet economic history shows that it does not have to be this way.
worry that the technology will be deployed to replace, rather than empower, humans.
Amid labor-supply constraints and economic shocks, the case for productivity-boosting interventions is clear. Unless US policymakers use a combination of investment and incentives to reverse negative productivity trends, the US will achieve modest growth, at best.
urge policymakers to pursue interventions aimed at reducing supply constraints in the non-tradable sector.
NEW YORK – De mondiale ongelijkheid bevindt zich vandaag op een niveau dat voor het laatst eind 19e eeuw is waargenomen – en zet haar stijgende lijn voort. Hiermee samen hangt een gevoel van onmacht dat de vervreemding en woede heeft aangewakkerd, en zelfs tot nationalisme en xenofobie heeft geleid. Nu mensen het lastig vinden hun slinkende deel van de taart te behouden, hebben hun zorgen een politieke opening gecreëerd voor opportunistische populisten, waardoor de wereldorde in beroering is gebracht.
De kloof tussen arm en rijk vandaag de dag is verbijsterend. Oxfam heeft geconstateerd dat de acht rijkste mensen in de wereld nu net zoveel rijkdom bezitten als de armste 3,6 miljard. En de Amerikaanse Senator Bernie Sanders heeft er onlangs op gewezen dat de familie Walton, de eigenaar van detailhandelsketen Walmart, nu meer rijkdom heeft dan de onderste 42% van de Amerikaanse bevolking.
Ik kan daar mijn eigen schokkende vergelijking aan toevoegen. Gebruikmakend van de database van Credit Suisse over rijkdom, ben ik erachter gekomen dat de totale rijkdom van de drie rijkste mensen op aarde groter is dan die van alle mensen in drie landen – Angola, Burkina Faso em de Democratische Republiek Congo – die samen een bevolking hebben van 122 miljoen zielen.
To continue reading, register now.
Subscribe now for unlimited access to everything PS has to offer.
Subscribe
As a registered user, you can enjoy more PS content every month – for free.
Register
Already have an account? Log in