NEW HAVEN – De winnaar van de Nobelprijs voor de Economie van dit jaar, Richard Thaler van de Universiteit van Chicago, is een controversiële keuze. Thaler staat bekend om zijn levenslange werk op het terrein van de gedragseconomie (en op dat van de daarmee samenhangende discipline van de “behavioral finance”), de studie van de economie (en de financiële wereld) vanuit psychologisch perspectief. Bij sommigen in de beroepsgroep heeft het idee dat psychologisch onderzoek zelfs maar een rol zou moeten spelen in de economie jarenlang vijandige reacties losgemaakt.
Niet bij mij. Ik vind het prachtig dat de Nobelstichting voor Thaler heeft gekozen. De Nobelprijs voor de Economie is al eerder toegekend aan een aantal mensen die als gedragseconomen kunnen worden aangemerkt, zoals George Akerlof, Robert Fogel, Daniel Kahneman, Elinor Ostrom en ondergetekende. Nu Thaler aan dit rijtje is toegevoegd, vertegenwoordigen we ongeveer 6% van alle Nobelprijzen voor de Economie die ooit zijn toegekend.
Maar velen in de economische en financiële wereld geloven nog steeds dat de beste manier om menselijk gedrag te beschrijven het buiten beschouwing laten van psychologische overwegingen is, en het in plaats daarvan modelleren van menselijk gedrag als de wiskundige optimalisering van de inspanningen van afzonderlijke en meedogenloos zelfzuchtige individuen, onderworpen aan budgettaire beperkingen. Uiteraard zijn niet alle economen, of zelfs maar een meerderheid van hen, het met deze opvatting eens, wat blijkt uit het feit dat zowel Thaler als ik in opeenvolgende jaren tot voorzitter zijn verkozen van de American Economic Association, het belangrijkste professionele lichaam voor economen in de Verenigde Staten. Maar veel van onze collega's delen die mening ongetwijfeld wel.
NEW HAVEN – De winnaar van de Nobelprijs voor de Economie van dit jaar, Richard Thaler van de Universiteit van Chicago, is een controversiële keuze. Thaler staat bekend om zijn levenslange werk op het terrein van de gedragseconomie (en op dat van de daarmee samenhangende discipline van de “behavioral finance”), de studie van de economie (en de financiële wereld) vanuit psychologisch perspectief. Bij sommigen in de beroepsgroep heeft het idee dat psychologisch onderzoek zelfs maar een rol zou moeten spelen in de economie jarenlang vijandige reacties losgemaakt.
Niet bij mij. Ik vind het prachtig dat de Nobelstichting voor Thaler heeft gekozen. De Nobelprijs voor de Economie is al eerder toegekend aan een aantal mensen die als gedragseconomen kunnen worden aangemerkt, zoals George Akerlof, Robert Fogel, Daniel Kahneman, Elinor Ostrom en ondergetekende. Nu Thaler aan dit rijtje is toegevoegd, vertegenwoordigen we ongeveer 6% van alle Nobelprijzen voor de Economie die ooit zijn toegekend.
Maar velen in de economische en financiële wereld geloven nog steeds dat de beste manier om menselijk gedrag te beschrijven het buiten beschouwing laten van psychologische overwegingen is, en het in plaats daarvan modelleren van menselijk gedrag als de wiskundige optimalisering van de inspanningen van afzonderlijke en meedogenloos zelfzuchtige individuen, onderworpen aan budgettaire beperkingen. Uiteraard zijn niet alle economen, of zelfs maar een meerderheid van hen, het met deze opvatting eens, wat blijkt uit het feit dat zowel Thaler als ik in opeenvolgende jaren tot voorzitter zijn verkozen van de American Economic Association, het belangrijkste professionele lichaam voor economen in de Verenigde Staten. Maar veel van onze collega's delen die mening ongetwijfeld wel.