BERKELEY – In de geschiedenis van de moderniteit kwam de echte omwenteling in 1870, met wat Nobelprijswinnaar voor de economie Simon Kuznets de ʻModerne Economische Groeiʼ heeft genoemd. Sindsdien zijn de technologische mogelijkheden van de mensheid ongeveer elke vijfendertig jaar verdubbeld, waardoor de economie met iedere generatie een revolutie onderging, en vervolgens met de volgende generatie weer een revolutie.
In combinatie met de markteconomie en het moderne kapitalisme heeft de technologische vooruitgang geleid tot buitengewoon efficiënte nieuwe manieren om oude en nieuwe dingen te maken. Maar als je leven draaide om het op de oude manier maken van oude dingen, leerde je op een harde manier wat Joseph Schumpeter bedoelde toen hij het moderne kapitalisme ʻde eeuwigdurende storm van de creatieve vernietigingʼ noemde. Bovendien worden in een marktsamenleving de technologische krachten die de ʻvernietigingʼ aanjagen vaak versterkt, omdat eigendomsrechten de enige dingen zijn die er toe doen, en sommige eigendomsrechten blijkbaar waardevoller zijn dan andere.
Dit leidt uiteraard tot sociale en politieke spanningen. De mensen zijn over het algemeen van mening dat zij meer en gevarieerdere rechten zouden moeten hebben dan alleen de rechten die aan het bezit van eigendom verbonden zijn. Er heerst dan ook een zekere ontgoocheling ten aanzien van de boodschap van de afgelopen decennia, die neerkwam op: ʻDe markt geeft, de markt neemt: gezegend zij de naam van de markt.ʼ
BERKELEY – In de geschiedenis van de moderniteit kwam de echte omwenteling in 1870, met wat Nobelprijswinnaar voor de economie Simon Kuznets de ʻModerne Economische Groeiʼ heeft genoemd. Sindsdien zijn de technologische mogelijkheden van de mensheid ongeveer elke vijfendertig jaar verdubbeld, waardoor de economie met iedere generatie een revolutie onderging, en vervolgens met de volgende generatie weer een revolutie.
In combinatie met de markteconomie en het moderne kapitalisme heeft de technologische vooruitgang geleid tot buitengewoon efficiënte nieuwe manieren om oude en nieuwe dingen te maken. Maar als je leven draaide om het op de oude manier maken van oude dingen, leerde je op een harde manier wat Joseph Schumpeter bedoelde toen hij het moderne kapitalisme ʻde eeuwigdurende storm van de creatieve vernietigingʼ noemde. Bovendien worden in een marktsamenleving de technologische krachten die de ʻvernietigingʼ aanjagen vaak versterkt, omdat eigendomsrechten de enige dingen zijn die er toe doen, en sommige eigendomsrechten blijkbaar waardevoller zijn dan andere.
Dit leidt uiteraard tot sociale en politieke spanningen. De mensen zijn over het algemeen van mening dat zij meer en gevarieerdere rechten zouden moeten hebben dan alleen de rechten die aan het bezit van eigendom verbonden zijn. Er heerst dan ook een zekere ontgoocheling ten aanzien van de boodschap van de afgelopen decennia, die neerkwam op: ʻDe markt geeft, de markt neemt: gezegend zij de naam van de markt.ʼ