TORONTO – Syrische vluchtelingen worden vaak afgeschilderd als een onwelkome last voor de gemeenschappen waar ze heen verhuizen, vooral wat betreft gezondheidszorg. Maar voor zij die ontsnappen aan de Syrische burgeroorlog wordt de onwetendheid over hun lijden slechts overschaduwd door de realiteit van hun behoeften – en de diversiteit van hun expertise. Alhoewel vluchtelingen uitgebreide zorgkwesties met zich meebrengen nemen ze ook jaren ervaring in het medische vakgebied mee die wanneer goed ingezet een zegen kan zijn voor de gemeenschappen die ze ontvangen, en helemaal voor andere vluchtelingen.
Eén van de grootste uitdagingen voor vluchtelingen waar dan ook is het vinden van een arts. In veel gastlanden is inadequate behandeling het resultaat van xenofobie, taalbarrières, of onvoldoende beschikbaarheid van medische staf. Dit geldt in het bijzonder voor Syriërs, die zijn verspreid over het Midden-Oosten, Noord-Afrika, Europa, en Noord-Amerika.
Maar veel Syrische vluchtelingen zijn tevens hoogopgeleid. Nu ze zich vestigen op plekken ver van de ziekenhuizen en klinieken waar ze ooit praktiseerden willen Syrische artsen gewoonweg weer aan het werk. Is het geen tijd dat ze dit ook doen?
TORONTO – Syrische vluchtelingen worden vaak afgeschilderd als een onwelkome last voor de gemeenschappen waar ze heen verhuizen, vooral wat betreft gezondheidszorg. Maar voor zij die ontsnappen aan de Syrische burgeroorlog wordt de onwetendheid over hun lijden slechts overschaduwd door de realiteit van hun behoeften – en de diversiteit van hun expertise. Alhoewel vluchtelingen uitgebreide zorgkwesties met zich meebrengen nemen ze ook jaren ervaring in het medische vakgebied mee die wanneer goed ingezet een zegen kan zijn voor de gemeenschappen die ze ontvangen, en helemaal voor andere vluchtelingen.
Eén van de grootste uitdagingen voor vluchtelingen waar dan ook is het vinden van een arts. In veel gastlanden is inadequate behandeling het resultaat van xenofobie, taalbarrières, of onvoldoende beschikbaarheid van medische staf. Dit geldt in het bijzonder voor Syriërs, die zijn verspreid over het Midden-Oosten, Noord-Afrika, Europa, en Noord-Amerika.
Maar veel Syrische vluchtelingen zijn tevens hoogopgeleid. Nu ze zich vestigen op plekken ver van de ziekenhuizen en klinieken waar ze ooit praktiseerden willen Syrische artsen gewoonweg weer aan het werk. Is het geen tijd dat ze dit ook doen?