DAR ES SALAAM – Iets meer dan twintig jaar geleden schokte de Zuid-Afrikaanse fotograaf Kevin Carter de wereld met een controversionele foto van een uitgehongerd Soedanees kind dat tijdens een hongersnood door een gier bekeken wordt. Criticasters keurden het beeld af als ‘rampenporno’ en noemden het een voorbeeld van hoe de internationale media de weer eens sensatie maakten van Afrikaanse problemen.
Maar die foto stoort mij niet. Het stoort mij veel meer dat de omstandigheden die de foto laat zien twee decennia later nog ongeveer hetzelfde zijn. Elk jaar sterven er op de wereld nog steeds 3,1 miljoen kinderen van de honger.
Als Afrikaanse dokter weet ik dat de verwoestingen die door ernstige ondervoeding en honger aangericht worden niet altijd zichtbaar zijn. Ze zijn niet altijd zo duidelijk als de uitstekende ribben van spookachtige kinderen die aan voedselslangetjes verbonden zijn, zoals ik gewoon was te zien op ziekenzalen in Tanzania. Chronische ondervoeding, of ‘verborgen honger’ toont zich op andere manieren, maar kan net zo rampzalig en dodelijk zijn. En terwijl sterfgevallen door veel andere ziekten, waaronder acute ondervoeding, zijn gedaald blijft de verborgen honger hradnekkig.
DAR ES SALAAM – Iets meer dan twintig jaar geleden schokte de Zuid-Afrikaanse fotograaf Kevin Carter de wereld met een controversionele foto van een uitgehongerd Soedanees kind dat tijdens een hongersnood door een gier bekeken wordt. Criticasters keurden het beeld af als ‘rampenporno’ en noemden het een voorbeeld van hoe de internationale media de weer eens sensatie maakten van Afrikaanse problemen.
Maar die foto stoort mij niet. Het stoort mij veel meer dat de omstandigheden die de foto laat zien twee decennia later nog ongeveer hetzelfde zijn. Elk jaar sterven er op de wereld nog steeds 3,1 miljoen kinderen van de honger.
Als Afrikaanse dokter weet ik dat de verwoestingen die door ernstige ondervoeding en honger aangericht worden niet altijd zichtbaar zijn. Ze zijn niet altijd zo duidelijk als de uitstekende ribben van spookachtige kinderen die aan voedselslangetjes verbonden zijn, zoals ik gewoon was te zien op ziekenzalen in Tanzania. Chronische ondervoeding, of ‘verborgen honger’ toont zich op andere manieren, maar kan net zo rampzalig en dodelijk zijn. En terwijl sterfgevallen door veel andere ziekten, waaronder acute ondervoeding, zijn gedaald blijft de verborgen honger hradnekkig.