WASHINGTON, DC – In tegenstelling tot in het verleden zullen er waarschijnlijk geen grote demonstraties zijn bij de aanstaande jaarlijkse bijeenkomsten van het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank of bij de daaropvolgende ontmoeting van ministers van handel bij de Wereld Handels Organisatie. Maar dit is niet omdat deze internationale instituties gezien worden als effectief en legitiem. Het is omdat ze, vergeleken met tien jaar geleden, in het licht van grotere krachten op de markt, gezien worden als te klein en onmachtig om je zorgen over te maken.
De mondiale financiële crisis van 2008 en de nasleep daarvan hebben niet alleen voor een verlies van vertrouwen in de markt gezorgd, maar ook in het vermogen van democratische regeringen om te waarborgen dat de voordelen van marktgeleide groei breed gedeeld worden. Op het gebied van economische, financiële, belasting- en klimaatproblemen zijn veel mensen wereldwijd angstig of boos en ze geloven dat een wereldwijde kliek van bankiers, bedrijven en G-20 elites achterkamertjespolitiek bedrijft om de voordelen van de globalisatie te monopoliseren.
Maar weinig mensen (of het nou gewone burgers zijn of internationaal georiënteerde economen) herkennen dat onze schijnbaar zwakke en ineffectieve multilaterale instituties ’s werelds beste hoop zijn om de mondiale te markt te besturen en democratiseren. Alleen deze instituties zijn in staat een overname door de elite en een scheuring tussen insiders die de mondiale welvaart op lange termijn in gevaar brengen, te voorkomen.
WASHINGTON, DC – In tegenstelling tot in het verleden zullen er waarschijnlijk geen grote demonstraties zijn bij de aanstaande jaarlijkse bijeenkomsten van het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank of bij de daaropvolgende ontmoeting van ministers van handel bij de Wereld Handels Organisatie. Maar dit is niet omdat deze internationale instituties gezien worden als effectief en legitiem. Het is omdat ze, vergeleken met tien jaar geleden, in het licht van grotere krachten op de markt, gezien worden als te klein en onmachtig om je zorgen over te maken.
De mondiale financiële crisis van 2008 en de nasleep daarvan hebben niet alleen voor een verlies van vertrouwen in de markt gezorgd, maar ook in het vermogen van democratische regeringen om te waarborgen dat de voordelen van marktgeleide groei breed gedeeld worden. Op het gebied van economische, financiële, belasting- en klimaatproblemen zijn veel mensen wereldwijd angstig of boos en ze geloven dat een wereldwijde kliek van bankiers, bedrijven en G-20 elites achterkamertjespolitiek bedrijft om de voordelen van de globalisatie te monopoliseren.
Maar weinig mensen (of het nou gewone burgers zijn of internationaal georiënteerde economen) herkennen dat onze schijnbaar zwakke en ineffectieve multilaterale instituties ’s werelds beste hoop zijn om de mondiale te markt te besturen en democratiseren. Alleen deze instituties zijn in staat een overname door de elite en een scheuring tussen insiders die de mondiale welvaart op lange termijn in gevaar brengen, te voorkomen.