De strijd tegen geestesziekten

DAVOS – In tegenspraak met de communis opinio zijn geestesziekten een probleem dat noch nieuw, noch uniek is voor de ontwikkelde wereld. Wat we schizofrenie en bipolaire stoornissen noemen kom je vanaf de Griekse oudheid al tegen in de literatuur, en The Anatomy of Melancholy, uitgegeven in 1621 door de Britse geleerde Robert Burton, blijft een van de meest scherpzinnige beschrijvingen van depressie. Vandaag de dag nemen lage- en middeninkomenslanden het grootste deel van de ziektegevallen en 75% van de zelfmoorden die het gevolg zijn van geestesziekten voor hun rekening.

Wat wél nieuw en bemoedigend is, is de grotere aandacht die momenteel aan het probleem wordt geschonken. Vorig jaar hielp ik in Davos een nieuwe Global Agenda Council on Mental Health van start gaan, nadat uit een onderzoek van het World Economic Forum en de Harvard School of Public Health was gebleken dat de mondiale economische kosten van geestesziekten de komende twee decennia de gecombineerde kosten van kanker, diabetes en ademhalingsziekten zouden overtreffen. Nu de inzet zo hoog is, zijn de menselijke en economische argumenten voor leiders om de geestelijke gezondheid serieus te nemen zeer overtuigend.

Nu de beleidsmakers in actie komen, doen ze er verstandig aan in hun achterhoofd te houden dat geestelijke stoornissen uit de hersenen voortkomen. Te veel mensen doen geestesziekten af als karakterzwaktes of als een gevolg van een gebrek aan wilskracht, in plaats van ze te erkennen als ernstige en dikwijls fatale medische stoornissen. Het brein is een lichaamsorgaan als alle andere. We kunnen een persoon net zo min de schuld geven van een niet goed functionerend brein als van een niet goed functionerende pancreas, lever of hart. Mensen met geestesziekten verdienen precies hetzelfde niveau en dezelfde kwaliteit aan medische zorg als we verwachten wanneer we worden geconfronteerd met stoornissen in andere delen van ons lichaam.

https://prosyn.org/PIY135xnl