SEATTLE – De vooruitgang in de Afrikaanse strijd tegen hersenvliesontsteking (meningitis) is een van de best bewaarde geheimen in de mondiale gezondheidszorg. Dankzij de ontwikkeling en inzet van een goedkoop vaccin zijn de levens van honderdduizenden kinderen gered, en bloeien gemeenschappen die anders misschien door de ziekte zouden zijn verwoest.
Meningitis A is een bacteriële infectie, ten gevolge van meningokokken, van de beschermende membranen rond de hersenen en het ruggenmerg, en kan dodelijk zijn. Ruim een eeuw hebben meningitis-epidemieën huisgehouden in 26 landen in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika, waarbij jaarlijks tienduizenden voornamelijk jonge mensen omkwamen. De ziekte wordt op het continent zeer gevreesd; zij kan binnen een paar uur toeslaan en haar slachtoffers ernstig hersenletsel bezorgen.
Uitbraken doen zich gewoonlijk voor aan het begin van het kalenderjaar, als droge winden uit de Sahara in zuidelijke richting gaan waaien. De epidemie van 1996-'97 resulteerde in ruim 250.000 gevallen en 25.000 doden in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika, onder wie veel kinderen. Van de overlevenden hield een op de vier er een vorm van permanente invaliditeit aan over, uiteenlopend van verlamming, blindheid, gehoorverlies en beroertes tot aan hersenbeschadiging.
SEATTLE – De vooruitgang in de Afrikaanse strijd tegen hersenvliesontsteking (meningitis) is een van de best bewaarde geheimen in de mondiale gezondheidszorg. Dankzij de ontwikkeling en inzet van een goedkoop vaccin zijn de levens van honderdduizenden kinderen gered, en bloeien gemeenschappen die anders misschien door de ziekte zouden zijn verwoest.
Meningitis A is een bacteriële infectie, ten gevolge van meningokokken, van de beschermende membranen rond de hersenen en het ruggenmerg, en kan dodelijk zijn. Ruim een eeuw hebben meningitis-epidemieën huisgehouden in 26 landen in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika, waarbij jaarlijks tienduizenden voornamelijk jonge mensen omkwamen. De ziekte wordt op het continent zeer gevreesd; zij kan binnen een paar uur toeslaan en haar slachtoffers ernstig hersenletsel bezorgen.
Uitbraken doen zich gewoonlijk voor aan het begin van het kalenderjaar, als droge winden uit de Sahara in zuidelijke richting gaan waaien. De epidemie van 1996-'97 resulteerde in ruim 250.000 gevallen en 25.000 doden in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika, onder wie veel kinderen. Van de overlevenden hield een op de vier er een vorm van permanente invaliditeit aan over, uiteenlopend van verlamming, blindheid, gehoorverlies en beroertes tot aan hersenbeschadiging.