CAMBRIDGE – In een toespraak in oktober 2013 in de collegezaal van de rechtenfaculteit van de universiteit van Cambridge liet ik studenten een ʻklassenfotoʼ zien van het Hooggerechtshof van het Verenigd Koninkrijk en daagde hen uit om ʻhet verschil te zien.ʼ Het was geen zaak voor Sherlock Holmes: van de elf rechters waren er elf wit, en slechts één van hen was vrouw – de eenzame, maar onverzettelijke, barones Hale.
Een decennium later hoeven mijn collegaʼs aan gene zijde van de Atlantische Oceaan dit spel gelukkig niet met hun studenten te spelen. Drie zittende rechters in het Amerikaanse Hooggerechtshof zijn vrouw, twee zijn niet-wit, en nu staan de Verenigde Staten aan de vooravond van nóg een historische rechterlijke benoeming. Op 21 maart zal rechter Ketanji Brown Jackson van het Amerikaanse Hof van Beroep, de door president Joe Biden voorgedragen rechter ter vervanging van de aftredende rechter Stephen Breyer van het Hooggerechtshof, beginnen aan haar benoemingsprocedure in de Amerikaanse Senaat. Als haar benoeming slaagt, zal Biden niet alleen een belangrijke campagnebelofte zijn nagekomen door de eerste Afro-Amerikaanse vrouw in het Hof te benoemen, maar zal hij ook een kernwaarheid hebben onderkend over hoe juridische instellingen behoren te werken.
Jacksons benoeming is geen symbolische knipoog naar linkse identiteitspolitiek (zoals rechtse critici onvermijdelijk zullen beweren), maar versterkt een essentieel, zij het onderbelicht kenmerk van goed functionerende rechtssystemen: affectieve aantrekkingskracht. De samenstelling van het hoogste gerechtshof van een land moet overeenkomen met de samenstelling van het land.
CAMBRIDGE – In een toespraak in oktober 2013 in de collegezaal van de rechtenfaculteit van de universiteit van Cambridge liet ik studenten een ʻklassenfotoʼ zien van het Hooggerechtshof van het Verenigd Koninkrijk en daagde hen uit om ʻhet verschil te zien.ʼ Het was geen zaak voor Sherlock Holmes: van de elf rechters waren er elf wit, en slechts één van hen was vrouw – de eenzame, maar onverzettelijke, barones Hale.
Een decennium later hoeven mijn collegaʼs aan gene zijde van de Atlantische Oceaan dit spel gelukkig niet met hun studenten te spelen. Drie zittende rechters in het Amerikaanse Hooggerechtshof zijn vrouw, twee zijn niet-wit, en nu staan de Verenigde Staten aan de vooravond van nóg een historische rechterlijke benoeming. Op 21 maart zal rechter Ketanji Brown Jackson van het Amerikaanse Hof van Beroep, de door president Joe Biden voorgedragen rechter ter vervanging van de aftredende rechter Stephen Breyer van het Hooggerechtshof, beginnen aan haar benoemingsprocedure in de Amerikaanse Senaat. Als haar benoeming slaagt, zal Biden niet alleen een belangrijke campagnebelofte zijn nagekomen door de eerste Afro-Amerikaanse vrouw in het Hof te benoemen, maar zal hij ook een kernwaarheid hebben onderkend over hoe juridische instellingen behoren te werken.
Jacksons benoeming is geen symbolische knipoog naar linkse identiteitspolitiek (zoals rechtse critici onvermijdelijk zullen beweren), maar versterkt een essentieel, zij het onderbelicht kenmerk van goed functionerende rechtssystemen: affectieve aantrekkingskracht. De samenstelling van het hoogste gerechtshof van een land moet overeenkomen met de samenstelling van het land.