Black Lives Matter counter protestors at the Unite the Right rally Evelyn Hockstein/For The Washington Post via Getty Images

Wanneer zullen we gewonnen hebben?

NEW YORK – In 1967 braken er rellen uit in steden in de hele Verenigde Staten, van Newark (New Jersey) tot aan Detroit en Minneapolis in het Midden-Westen – twee jaar nadat de wijk Watts in Los Angeles een uitbarsting van geweld had ondergaan. In reactie hierop benoemde president Lyndon B. Johnson een commissie, onder leiding van de gouverneur van Illinois, Otto Kerner, om de oorzaken te onderzoeken en maatregelen voor te stellen voor het aanpakken ervan. Vijftig jaar geleden bracht de National Advisory Commission on Civil Disorders (beter bekend als de Kerner Commission) haar verslag uit, waarin een grimmig beeld werd geschetst van de omstandigheden in Amerika die tot de ongeregeldheden hadden geleid.

De Kerner Commission beschreef een land waarin Afrikaanse Amerikanen met systematische discriminatie werden geconfronteerd, te kampen hadden met ontoereikend onderwijs en inadequate huisvesting, en geen toegang hadden tot economische kansen. Voor hen bestond er geen Amerikaanse Droom. De grondoorzaak was “de raciale opstelling en het gedrag van witte Amerikanen tegenover zwarte Amerikanen. Raciaal vooroordeel heeft onze geschiedenis op beslissende wijze gevormd; nu dreigt zij onze toekomst te beïnvloeden.”

Ik maakte deel uit van een groep die bijeen was geroepen door de Eisenhower Foundation om in te schatten hoeveel vooruitgang er in de daaropvolgende halve eeuw was geboekt. Helaas is de beroemdste regel uit het rapport van de Kerner Commission – “Ons land beweegt zich in de richting van twee samenlevingen, een zwarte en een witte – afzonderlijk van elkaar en ongelijk” – nog steeds waar.

https://prosyn.org/ofc5NJdnl