MOSKOU – Miljoenen mensen hebben inmiddels een video gezien van een schip van de Russische kustwacht dat een Oekraïense sleepboot ramt in de Straat van Kertsj. Voor sommige Russen is dit staaltje machtsvertoon ongetwijfeld een bron van trots, tot groot genoegen van president Vladimir Poetin. Maar bij veel anderen hebben de beelden gevoelens van angst opgeroepen door het vooruitzicht op een mogelijk grootschalige oorlog in Oekraïne. De meeste Russische ouders sturen hun achttienjarige kinderen niet graag de oorlog in, evenmin als ouders elders ter wereld; ze laten ze veel liever studeren.
Het verhaal dat Rusland wordt aangevallen heeft lange tijd de Kremlin-propaganda gedomineerd, waarin Poetin zichzelf afschilderde als de commandant van een door een vijandig Westen belegerde veste – militair, economisch, en zelfs op het terrein van de internationale sport. Deze propaganda, die al in 2012 volume begon te krijgen, nadat Poetin zijn derde ambtstermijn als president in de wacht had gesleept, bereikte een hoogtepunt in 2014, na de annexatie van de Krim.
Tot nu toe is de toon nog niet verzacht, en dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren zolang Poetins strategie van het belegeringsverhaal politiek dividend blijft genereren. Voorafgaand aan de annexatie van de Krim was zijn populariteit op een absoluut dieptepunt beland; daarna klom zij naar ruim 80%.
MOSKOU – Miljoenen mensen hebben inmiddels een video gezien van een schip van de Russische kustwacht dat een Oekraïense sleepboot ramt in de Straat van Kertsj. Voor sommige Russen is dit staaltje machtsvertoon ongetwijfeld een bron van trots, tot groot genoegen van president Vladimir Poetin. Maar bij veel anderen hebben de beelden gevoelens van angst opgeroepen door het vooruitzicht op een mogelijk grootschalige oorlog in Oekraïne. De meeste Russische ouders sturen hun achttienjarige kinderen niet graag de oorlog in, evenmin als ouders elders ter wereld; ze laten ze veel liever studeren.
Het verhaal dat Rusland wordt aangevallen heeft lange tijd de Kremlin-propaganda gedomineerd, waarin Poetin zichzelf afschilderde als de commandant van een door een vijandig Westen belegerde veste – militair, economisch, en zelfs op het terrein van de internationale sport. Deze propaganda, die al in 2012 volume begon te krijgen, nadat Poetin zijn derde ambtstermijn als president in de wacht had gesleept, bereikte een hoogtepunt in 2014, na de annexatie van de Krim.
Tot nu toe is de toon nog niet verzacht, en dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren zolang Poetins strategie van het belegeringsverhaal politiek dividend blijft genereren. Voorafgaand aan de annexatie van de Krim was zijn populariteit op een absoluut dieptepunt beland; daarna klom zij naar ruim 80%.