Waarom belasting op rijkdom niet genoeg is

CAMBRIDGE – Zouden ontwikkelde landen belasting op rijkdom op moet leggen als een middel om de staatsschuld te stabiliseren en te verminderen over de middellange termijn? Het gewoonlijk conservatieve Internationaal Monetair Fonds heeft dit idee een verrassend nadrukkelijke steun gegeven. Het IMF berekent dat een eenmalige rijkdomsheffing van 10%, als deze snel en onverwacht geïntroduceerd wordt, veel Europese landen zou kunnen terugbrengen naar de staatsschuld/ bbp-ratios van voor de crisis. Het is een intrigerend idee.

De morele argumenten voor een belasting op rijkdom zijn vandaag de dag meer overtuigend dan normaal, met een werkloosheid die zich nog steeds op recessieniveau bevind en met een grote economische ongelijkheid die sociale normen onder druk zet. En als het echt mogelijk zou zijn om te verzekeren dat de rijkdomsaanslag tijdelijk zou zijn, dan zou zo’n belasting in principe veel minder vertekenend zijn dan het opleggen van een hogere marginale belastingdruk op het inkomen. Jammer genoeg, ondanks dat een rijdomsbelasting een goede manier zou zijn om een land uit een diepe financiële put te trekken, is het nauwelijks een panacee.

Om te beginnen kan de verhoging in inkomsten door tijdelijke belasting op rijkdom zeer ongrijpbaar zijn. De econoom Barry Eichengreen onderzocht eens het opleggen van kapitaalheffingen in de nasleep van de eerste en tweede wereldoorlog. Hij vond dat de resultaten door kapitaalvlucht en politieke vertragingstactieken vaak teleurstellend waren.

https://prosyn.org/92bgLwKnl