CAMBRIDGE – In zijn recente toespraak tot het Amerikaanse Congres waarschuwde president Joe Biden dat China bloedserieus is in zijn pogingen om de belangrijkste macht ter wereld te worden. Maar Biden verklaarde ook dat autocraten de toekomst niet zullen winnen; Amerika wel. Als er verkeerd mee wordt omgesprongen, kan de grootmachtconcurrentie tussen de VS en China gevaarlijk zijn. Maar als de Verenigde Staten het goed spelen, kan de rivaliteit met China gezond zijn.
Het succes van Bidens China-beleid hangt gedeeltelijk af van China, maar ook van de manier waarop de VS veranderen. Het zal van cruciaal belang zijn de technologische voorsprong van Amerika te behouden, en daarvoor moet zowel in menselijk kapitaal als in onderzoek en ontwikkeling worden geïnvesteerd. Biden heeft beide voorgesteld. Tegelijkertijd moeten de VS het hoofd bieden aan nieuwe transnationale dreigingen zoals de klimaatverandering en een pandemie die meer Amerikanen het leven heeft gekost dan alle oorlogen van het land tezamen sinds 1945. Om deze uitdagingen aan te pakken is samenwerking met China en anderen nodig.
Biden staat dus voor een ontzagwekkende agenda en beschouwt de concurrentie met China als een ʻSpoetnik-moment.ʼ Hoewel hij in zijn toespraak verwees naar president Franklin D. Roosevelt en de Grote Depressie, en misleidende koude-oorlogsretoriek vermeed, is een vergelijking met de jaren vijftig op zijn plaats, toen president Dwight Eisenhower de schok van de lancering van satellieten door de Sovjet-Unie gebruikte om de VS aan te zetten tot investeringen in onderwijs, infrastructuur en nieuwe technologieën. Kan Amerika nu hetzelfde doen?
CAMBRIDGE – In zijn recente toespraak tot het Amerikaanse Congres waarschuwde president Joe Biden dat China bloedserieus is in zijn pogingen om de belangrijkste macht ter wereld te worden. Maar Biden verklaarde ook dat autocraten de toekomst niet zullen winnen; Amerika wel. Als er verkeerd mee wordt omgesprongen, kan de grootmachtconcurrentie tussen de VS en China gevaarlijk zijn. Maar als de Verenigde Staten het goed spelen, kan de rivaliteit met China gezond zijn.
Het succes van Bidens China-beleid hangt gedeeltelijk af van China, maar ook van de manier waarop de VS veranderen. Het zal van cruciaal belang zijn de technologische voorsprong van Amerika te behouden, en daarvoor moet zowel in menselijk kapitaal als in onderzoek en ontwikkeling worden geïnvesteerd. Biden heeft beide voorgesteld. Tegelijkertijd moeten de VS het hoofd bieden aan nieuwe transnationale dreigingen zoals de klimaatverandering en een pandemie die meer Amerikanen het leven heeft gekost dan alle oorlogen van het land tezamen sinds 1945. Om deze uitdagingen aan te pakken is samenwerking met China en anderen nodig.
Biden staat dus voor een ontzagwekkende agenda en beschouwt de concurrentie met China als een ʻSpoetnik-moment.ʼ Hoewel hij in zijn toespraak verwees naar president Franklin D. Roosevelt en de Grote Depressie, en misleidende koude-oorlogsretoriek vermeed, is een vergelijking met de jaren vijftig op zijn plaats, toen president Dwight Eisenhower de schok van de lancering van satellieten door de Sovjet-Unie gebruikte om de VS aan te zetten tot investeringen in onderwijs, infrastructuur en nieuwe technologieën. Kan Amerika nu hetzelfde doen?