A person sits next to an experimental vaccine against the AIDS Mujahid Sagodien/Getty Images

Intellectuele eigendom in de economie van de 21e eeuw

NEW YORK – Toen de Zuid-Afrikaanse regering in 1997 haar wetten probeerde aan te passen om zichzelf toegang te verschaffen tot betaalbare medicijnen voor de behandeling van hiv/aids stortte de volledige juridische macht van de mondiale farmaceutische industrie zich op het land, en vertraagde zo de implementatie en eiste een hoge humanitaire tol. Zuid-Afrika won de zaak uiteindelijk, maar de regering had haar lesje geleerd; ze probeerde niet nog eens de gezondheid en het welzijn van haar burgers in eigen hand te nemen door het conventionele mondiale regime voor intellectuele eigendom (IE) uit te dagen.

Tot nu toe tenminste. De Zuid-Afrikaanse regering bereidt zich voor om een IE-beleid te voltooien dat belooft de toegang tot medicijnen aanzienlijk uit te breiden. Zuid-Afrika zal nu ongetwijfeld te maken krijgen met allerhande bilaterale en multilaterale druk van rijke landen, maar de regering heeft het gelijk aan haar kant en andere ontwikkelings- en opkomende economieën zouden in haar voetstappen moeten treden .

De afgelopen twintig jaar is er in de ontwikkelingswereld serieuze weerstand tegen het huidige IE-regime ontstaan. Dit komt grotendeels doordat rijke landen hebben nagestreefd een one size fits all-model aan de hele wereld op te leggen door het reguleringsproces bij de Wereldhandelsorganisatie (WHO) te beïnvloeden en hun wil via handelsovereenkomsten door te drukken.

https://prosyn.org/nMWE2ENnl