RIYAD – De kwestie van de toenemende inkomensongelijkheid kreeg dit jaar veel aandacht op het World Economic Forum in het Zwitserse Davos. Het is een bekend gegeven dat de economie van de Verenigde Staten de afgelopen drie decennia aanzienlijk is gegroeid, terwijl dat niet geldt voor het gemiddelde gezinsinkomen. De bovenste 1% (feitelijk de bovenste .01%) heeft het grootste deel van de winsten naar zich toegetrokken, iets wat samenlevingen waarschijnlijk niet lang meer zullen tolereren.
Velen zijn bang dat dit een mondiaal fenomeen is met soortgelijke oorzaken overal ter wereld, een belangrijke bewering uit het alom bejubelde boek van Thomas Piketty, Capital in the Twenty-First Century (Kapitaal in de 21e eeuw). Maar deze voorstelling van zaken kan gevaarlijk misleidend zijn.
Het is van cruciaal belang om onderscheid te maken tussen de ongelijkheid qua productiviteit tussen bedrijven en de ongelijke verdeling van inkomen binnen bedrijven. De traditionele strijd tussen arbeid en kapitaal ging over het laatste, waarbij werknemers en eigenaren vochten om hun deel van de koek. Maar er is sprake van een verrassend diepe ongelijkheid als het gaat om de productiviteit van bedrijven, wat betekent dat de omvang van de koek zelf enorm verschilt. Dit is vooral waar in de ontwikkelingslanden, waar het heel gewoon is om productiviteitsverschillen van een factor tien aan te treffen op het niveau van de provincie of de staat, en nog veel grotere op het niveau van de gemeente.
RIYAD – De kwestie van de toenemende inkomensongelijkheid kreeg dit jaar veel aandacht op het World Economic Forum in het Zwitserse Davos. Het is een bekend gegeven dat de economie van de Verenigde Staten de afgelopen drie decennia aanzienlijk is gegroeid, terwijl dat niet geldt voor het gemiddelde gezinsinkomen. De bovenste 1% (feitelijk de bovenste .01%) heeft het grootste deel van de winsten naar zich toegetrokken, iets wat samenlevingen waarschijnlijk niet lang meer zullen tolereren.
Velen zijn bang dat dit een mondiaal fenomeen is met soortgelijke oorzaken overal ter wereld, een belangrijke bewering uit het alom bejubelde boek van Thomas Piketty, Capital in the Twenty-First Century (Kapitaal in de 21e eeuw). Maar deze voorstelling van zaken kan gevaarlijk misleidend zijn.
Het is van cruciaal belang om onderscheid te maken tussen de ongelijkheid qua productiviteit tussen bedrijven en de ongelijke verdeling van inkomen binnen bedrijven. De traditionele strijd tussen arbeid en kapitaal ging over het laatste, waarbij werknemers en eigenaren vochten om hun deel van de koek. Maar er is sprake van een verrassend diepe ongelijkheid als het gaat om de productiviteit van bedrijven, wat betekent dat de omvang van de koek zelf enorm verschilt. Dit is vooral waar in de ontwikkelingslanden, waar het heel gewoon is om productiviteitsverschillen van een factor tien aan te treffen op het niveau van de provincie of de staat, en nog veel grotere op het niveau van de gemeente.