NEW YORK – Het besluit om een gezin te stichten is een van de belangrijkste keuzes die een mens kan maken. Het is ook een fundamenteel mensenrecht; slechts individuele volwassenen zouden de macht moeten hebben te beslissen of, wanneer en hoe vaak zij kinderen willen verwekken. En toch blijft dit recht voor miljoenen mensen over de hele wereld onverwezenlijkt.
Ruim 200 miljoen vrouwen in ontwikkelingslanden, die hun zwangerschap willen uitstellen of vermijden, gebruiken geen moderne voorbehoedmiddelen. Vrouwen die arm of minder goed opgeleid zijn, of in landelijke gebieden wonen, kunnen op aanzienlijke economische, culturele en institutionele obstakels voor geboortebeperking stuiten, en nemen in hun wanhoop dikwijls hun toevlucht tot gevaarlijke vormen van zwangerschapspreventie. Als vrouwen universele toegang zouden hebben tot informatie over vrijwillige gezinsplanning, zou het aantal sterfgevallen onder zwangere vrouwen met wel driekwart kunnen worden teruggedrongen, en de kindersterfte met een vijfde.
Maar gezinsplanning redt niet alleen levens; het bespaart ook geld. Voor iedere dollar die in de reproductieve gezondheidszorg wordt gestoken, wordt $2,20 bespaard aan met de zwangerschap verbonden gezondheidszorgkosten. Bovendien: hoe langer een vrouw wacht met het krijgen van kinderen, des te langer ze kan participeren in de betaalde beroepsbevolking, waardoor ze de economische gezondheid en de voorspoed van arme gemeenschappen bevordert.
NEW YORK – Het besluit om een gezin te stichten is een van de belangrijkste keuzes die een mens kan maken. Het is ook een fundamenteel mensenrecht; slechts individuele volwassenen zouden de macht moeten hebben te beslissen of, wanneer en hoe vaak zij kinderen willen verwekken. En toch blijft dit recht voor miljoenen mensen over de hele wereld onverwezenlijkt.
Ruim 200 miljoen vrouwen in ontwikkelingslanden, die hun zwangerschap willen uitstellen of vermijden, gebruiken geen moderne voorbehoedmiddelen. Vrouwen die arm of minder goed opgeleid zijn, of in landelijke gebieden wonen, kunnen op aanzienlijke economische, culturele en institutionele obstakels voor geboortebeperking stuiten, en nemen in hun wanhoop dikwijls hun toevlucht tot gevaarlijke vormen van zwangerschapspreventie. Als vrouwen universele toegang zouden hebben tot informatie over vrijwillige gezinsplanning, zou het aantal sterfgevallen onder zwangere vrouwen met wel driekwart kunnen worden teruggedrongen, en de kindersterfte met een vijfde.
Maar gezinsplanning redt niet alleen levens; het bespaart ook geld. Voor iedere dollar die in de reproductieve gezondheidszorg wordt gestoken, wordt $2,20 bespaard aan met de zwangerschap verbonden gezondheidszorgkosten. Bovendien: hoe langer een vrouw wacht met het krijgen van kinderen, des te langer ze kan participeren in de betaalde beroepsbevolking, waardoor ze de economische gezondheid en de voorspoed van arme gemeenschappen bevordert.