De grillige financiële integratie van Europa

LONDEN – De in de media uitgebreid belichte problemen van de Portugese Banco Espírito Santo deze zomer hebben ons eraan herinnerd dat de financiële problemen van de eurozone nog lang niet opgelost zijn. Er liggen ongetwijfeld idiosyncratische factoren ten grondslag aan de problemen van de bank, die voortkomen uit de blootstelling aan andere delen van het familie-imperium van de Espírito Santo. Maar toen de bank over het eerste half jaar een verlies van 3,6 miljard euro aankondigde was de plotselinge ineenstorting van het vertrouwen alarmerend en vragen nerveuze investeerders zich af of er elders nog gelijksoortige tijdbommen tikken.

Alle ogen zijn nu gericht op het asset quality review (AQR) door de Europese Centrale Bank dat de komende paar maanden afgerond moet worden. Het AQR is het sleutelelement van een ‘allesomvattend onderzoek’ van de Europese banken voordat de ECB in november formeel de verantwoordelijkheid voor de supervisie van meer dan 80% van het bankensysteem in de eurozone op zich neemt.

De ECB wil, logischerwijs, dat alle potentiele gruwelen zichtbaar worden voor de overname, zodat zij niet de schuld kan krijgen. Nu nationale supervisors, die vaak geneigd zijn om een rooskleurig beeld te schetsen van de instituties van hun land, niet langer de baas zijn, mogen we hopen dat de beoordeling robuuster zal zijn dan de eerdere stresstesten uitgevoerd onder auspiciën van de Europese Bankenautoriteit (EBA). Deze testen faalden er, in tegenstelling tot hun equivalent in de Verenigde Staten, in om het vertrouwen te herstellen. Verschillende banken die met vlag en wimpel slaagden moesten binnen de kortste keren nieuw kapitaal ophalen.

https://prosyn.org/fYo0MrHnl