

Though Polish voters in October ousted their right-wing populist government, recent elections in Slovakia and the Netherlands show that populism remains as malign and potent a political force as ever in Europe. But these outcomes also hold important lessons for the United States, where the specter of Donald Trump’s return to the White House haunts the runup to the 2024 presidential election.
ISTANBOEL/KUALA LUMPUR – Vorig jaar september hebben de wereldleiders beloofd in 2030 een einde te zullen maken aan de honger, als onderdeel van de United Nations Sustainable Development Goals (SDGs, Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen van de VN). Het klinkt als een enorme opgave, maar in feite produceert de wereld al genoeg voedsel om iedereen te voeden. Dus waarom blijft het probleem dan voortbestaan?
Armoede en honger zijn nauw met elkaar verbonden, wat de reden is dat de SDGs erop mikken ze allebei te elimineren. Voor iemand die op de armoedegrens van de Wereldbank van $1,90 per dag leeft, vertegenwoordigt voedsel zo'n 50-70% van het inkomen. De Wereldbank schat dat bijna viervijfde van de armen van de wereld in landelijke gebieden leeft, ook al herbergen die gebieden nog niet de helft van de wereldbevolking. De voor de hand liggende conclusie is dat het voor het duurzaam optrekken van de inkomens op het platteland nodig is de honger uit te roeien.
Dat zal niet makkelijk zijn. De meeste ontwikkelingslanden gaan tegenwoordig gebukt onder hoge werkloosheidscijfers. En omdat de huidige economische vooruitzichten somber zijn, vooral gezien de lage grondstoffenprijzen en de bezuinigingen die op de meeste plekken aanhouden, zal de neerwaartse druk op de inkomens op het platteland waarschijnlijk verergeren.
To continue reading, register now.
Subscribe now for unlimited access to everything PS has to offer.
Subscribe
As a registered user, you can enjoy more PS content every month – for free.
Register
Already have an account? Log in