LONDEN – In februari dit jaar publiceerde Forbes de eerste lijst ooit van cryptocurrency-miljardairs (cryptocurrencies zijn digitale munten zoals Bitcoin). De eerste tien mensen op deze lijst waren allemaal zo'n $1 mrd waard, maar de allerrijkste – een Amerikaanse blockchain-innovator genaamd Chris Larsen – was naar schatting $8 mrd waard. Volgens de eindredacteur van het tijdschrift is de beste manier om digitale munten uit de schaduw te halen en “de adolescentie van een legitieme bezitsklasse binnen te trekken” het in de schijnwerpers zetten van degenen die ervan profiteren.
Als dat eenmaal is gebeurd, zullen de nieuwe cryptocurrency-miljardairs, zoals zovelen vóór hen, gezien willen worden als “goed-doeners,” en niet alleen maar als mensen die goed voor zichzelf zorgen. En een van de beste filantropische doelen om te steunen is de gezondheidszorg in de ontwikkelingslanden.
Een paar jaar geleden, toen ik werkzaam was als strategisch consultant voor de particuliere gezondheidszorgsector, adviseerde ik rijke individuen en hun bedrijven in Zuid-Soedan, Gambia en Tanzania over de beste manieren om iets terug te geven aan de gemeenschappen waar hun ondernemingen actief waren. Deze beleggers – die bijna allemaal goed hadden weten te profiteren van de olie-industrie – hadden te maken met intensieve sociale druk om hun rijkdom in te zetten voor humanitaire doeleinden.
LONDEN – In februari dit jaar publiceerde Forbes de eerste lijst ooit van cryptocurrency-miljardairs (cryptocurrencies zijn digitale munten zoals Bitcoin). De eerste tien mensen op deze lijst waren allemaal zo'n $1 mrd waard, maar de allerrijkste – een Amerikaanse blockchain-innovator genaamd Chris Larsen – was naar schatting $8 mrd waard. Volgens de eindredacteur van het tijdschrift is de beste manier om digitale munten uit de schaduw te halen en “de adolescentie van een legitieme bezitsklasse binnen te trekken” het in de schijnwerpers zetten van degenen die ervan profiteren.
Als dat eenmaal is gebeurd, zullen de nieuwe cryptocurrency-miljardairs, zoals zovelen vóór hen, gezien willen worden als “goed-doeners,” en niet alleen maar als mensen die goed voor zichzelf zorgen. En een van de beste filantropische doelen om te steunen is de gezondheidszorg in de ontwikkelingslanden.
Een paar jaar geleden, toen ik werkzaam was als strategisch consultant voor de particuliere gezondheidszorgsector, adviseerde ik rijke individuen en hun bedrijven in Zuid-Soedan, Gambia en Tanzania over de beste manieren om iets terug te geven aan de gemeenschappen waar hun ondernemingen actief waren. Deze beleggers – die bijna allemaal goed hadden weten te profiteren van de olie-industrie – hadden te maken met intensieve sociale druk om hun rijkdom in te zetten voor humanitaire doeleinden.