MADRID – Het Iraanse volk heeft gesproken, en zijn stem is gehoord. Ruim 70% van de kiesgerechtigden is komen opdagen om de meest gematigde te kiezen van de acht presidentskandidaten die zijn goedgekeurd door de Raad der Hoeders, het politieke orgaan dat – onder meer – kandidaten voor openbare ambten doorlicht. Hassan Rohani’s onverwachte overwinning in de eerste ronde kan deuren openen, zowel voor de diplomatie als voor de door de sancties verwoeste economie van Iran.
Deze opening is belangrijk, maar het potentieel voor verandering dat zich voordoet met de overwinning van Rohani is geenszins grenzeloos of zelfs maar zeker. De president van Iran is immers niet de enige figuur die de leiding van het land in handen heeft. Toch is het resultaat van de verkiezingen een krachtig en hoopvol signaal, en de internationale onderhandelingspartners van Iran moeten dat op gepaste wijze erkennen en honoreren.
De stemming in Teheran had twee weken geleden niet méér kunnen verschillen van de stemming na de vorige verkiezingen in 2009. In Iran is net als elders de straat de beste sociale barometer, en de 75 miljoen inwoners van het land – gefrustreerd door de torenhoge inflatie en de economische ontberingen – zagen reden om feest te vieren. Na zorgvuldig acht kandidaten te hebben geselecteerd uit de bijna 700 mensen die voor het presidentschap in aanmerking dachten te komen (waarbij de hervormingsgezinde vroegere president Akbar Hashemi Rafsanjani en de beschermeling van president Mahmoud Ahmadinejad, Esfandiar Mashaei, opzichtig werden gepasseerd), stond Opperste Leider Ayatollah Ali Hosseini Khamenei zijn land toe zich uit te spreken.
MADRID – Het Iraanse volk heeft gesproken, en zijn stem is gehoord. Ruim 70% van de kiesgerechtigden is komen opdagen om de meest gematigde te kiezen van de acht presidentskandidaten die zijn goedgekeurd door de Raad der Hoeders, het politieke orgaan dat – onder meer – kandidaten voor openbare ambten doorlicht. Hassan Rohani’s onverwachte overwinning in de eerste ronde kan deuren openen, zowel voor de diplomatie als voor de door de sancties verwoeste economie van Iran.
Deze opening is belangrijk, maar het potentieel voor verandering dat zich voordoet met de overwinning van Rohani is geenszins grenzeloos of zelfs maar zeker. De president van Iran is immers niet de enige figuur die de leiding van het land in handen heeft. Toch is het resultaat van de verkiezingen een krachtig en hoopvol signaal, en de internationale onderhandelingspartners van Iran moeten dat op gepaste wijze erkennen en honoreren.
De stemming in Teheran had twee weken geleden niet méér kunnen verschillen van de stemming na de vorige verkiezingen in 2009. In Iran is net als elders de straat de beste sociale barometer, en de 75 miljoen inwoners van het land – gefrustreerd door de torenhoge inflatie en de economische ontberingen – zagen reden om feest te vieren. Na zorgvuldig acht kandidaten te hebben geselecteerd uit de bijna 700 mensen die voor het presidentschap in aanmerking dachten te komen (waarbij de hervormingsgezinde vroegere president Akbar Hashemi Rafsanjani en de beschermeling van president Mahmoud Ahmadinejad, Esfandiar Mashaei, opzichtig werden gepasseerd), stond Opperste Leider Ayatollah Ali Hosseini Khamenei zijn land toe zich uit te spreken.