BOEDAPEST – Wat Duitsland betreft is het drama dat eurocrisis heet voorbij. Het onderwerp kwam nauwelijks aan de orde in de recente verkiezingscampagne. Bondskanselier Merkel deed wat nodig was om het voortbestaan van de euro te verzekeren en deed dit met de laagst mogelijke kosten voor Duitsland; een daad waarmee ze de steun verwierf van pro-Europese Duitsers als wel degenen die haar ermee vertrouwen de Duitse belangen te beschermen. Niet verrassend won ze haar herverkiezing overtuigend.
Maar het was een Pyrrus overwinning. De status quo in de eurozone is noch gewenst noch stabiel. De gemiddelde econoom zou het een ‘inferieur equilibrium’ noemen, maar ik noem het een nachtmerrie. Een nachtmerrie die een enorme pijn en lijden veroorzaakt die makkelijk voorkomen zouden kunnen worden als met de misconcepties en taboes die ze in stand houden korte metten gemaakt zouden worden. Het probleem is dat de landen met schulden alle pijn voelen, terwijl de crediteurs alle misconcepties en taboes opleggen.
Een voorbeeld zijn de Eurobonds, die Merkel taboe heeft verklaard. Toch zijn ze de voor de hand liggende oplossing voor de basis oorzaak van de eurocrisis, namelijk dat het toetreden tot de euro de staatsobligaties van de lidstaten blootstelde aan het risico ze niet uit te kunnen betalen.
BOEDAPEST – Wat Duitsland betreft is het drama dat eurocrisis heet voorbij. Het onderwerp kwam nauwelijks aan de orde in de recente verkiezingscampagne. Bondskanselier Merkel deed wat nodig was om het voortbestaan van de euro te verzekeren en deed dit met de laagst mogelijke kosten voor Duitsland; een daad waarmee ze de steun verwierf van pro-Europese Duitsers als wel degenen die haar ermee vertrouwen de Duitse belangen te beschermen. Niet verrassend won ze haar herverkiezing overtuigend.
Maar het was een Pyrrus overwinning. De status quo in de eurozone is noch gewenst noch stabiel. De gemiddelde econoom zou het een ‘inferieur equilibrium’ noemen, maar ik noem het een nachtmerrie. Een nachtmerrie die een enorme pijn en lijden veroorzaakt die makkelijk voorkomen zouden kunnen worden als met de misconcepties en taboes die ze in stand houden korte metten gemaakt zouden worden. Het probleem is dat de landen met schulden alle pijn voelen, terwijl de crediteurs alle misconcepties en taboes opleggen.
Een voorbeeld zijn de Eurobonds, die Merkel taboe heeft verklaard. Toch zijn ze de voor de hand liggende oplossing voor de basis oorzaak van de eurocrisis, namelijk dat het toetreden tot de euro de staatsobligaties van de lidstaten blootstelde aan het risico ze niet uit te kunnen betalen.