ABUJA – We hebben nog tien jaar om de Sustainable Development Goals van de VN te behalen, en we bevinden ons nog verre van wat nodig is om te slagen. Een cruciale reden hiervoor is dat vrouwen grotendeels buitengesloten worden van besluitvormingsprocessen, wat leidt tot beleid dat vrouwen niet de steun biedt die ze nodig hebben om te floreren – of zelfs maar te overleven. Deze dynamiek is nergens zo zichtbaar als in de zorgsector.
De mondiale beroepsbevolking die in de zorg werkt bestaat voor ongeveer 70% uit vrouwen, deze hebben het leeuwendeel van de meest uitdagende, gevaarlijke, en arbeidsintensieve banen. Toch bekleden ze slechts 25% van de hoge functies in de zorgsector en worden ze in de beleidsvorming zelden adequaat vertegenwoordigd. In plaats daarvan wordt meestal van ze verwacht dat ze passieve actoren blijven die stilletjes manieren vinden om hun werk uit te voeren in moeilijke (en zelfs onmogelijke) omstandigheden.
De realiteit van vrouwelijke gezondheidswerkers werd weerspiegeld in een recente brief van twee Chinese verpleegsters naar medisch tijdschrift The Lancet waarin ze de omstandigheden beschreven waarin zij en hun collega's moeten werken in de frontlinie van de strijd tegen het nieuwe virus COVID-19 aan de bron in Wuhan. Het is wellicht een extreem geval (en de brief is nu ingetrokken vanwege beweringen dat het geen verslag uit eerste hand was) maar de beschreven uitdagingen, van tekorten aan beschermende uitrusting tot chronisch overwerk en uitputting, zijn voor gezondheidswerkers overal ter wereld overbekend.
ABUJA – We hebben nog tien jaar om de Sustainable Development Goals van de VN te behalen, en we bevinden ons nog verre van wat nodig is om te slagen. Een cruciale reden hiervoor is dat vrouwen grotendeels buitengesloten worden van besluitvormingsprocessen, wat leidt tot beleid dat vrouwen niet de steun biedt die ze nodig hebben om te floreren – of zelfs maar te overleven. Deze dynamiek is nergens zo zichtbaar als in de zorgsector.
De mondiale beroepsbevolking die in de zorg werkt bestaat voor ongeveer 70% uit vrouwen, deze hebben het leeuwendeel van de meest uitdagende, gevaarlijke, en arbeidsintensieve banen. Toch bekleden ze slechts 25% van de hoge functies in de zorgsector en worden ze in de beleidsvorming zelden adequaat vertegenwoordigd. In plaats daarvan wordt meestal van ze verwacht dat ze passieve actoren blijven die stilletjes manieren vinden om hun werk uit te voeren in moeilijke (en zelfs onmogelijke) omstandigheden.
De realiteit van vrouwelijke gezondheidswerkers werd weerspiegeld in een recente brief van twee Chinese verpleegsters naar medisch tijdschrift The Lancet waarin ze de omstandigheden beschreven waarin zij en hun collega's moeten werken in de frontlinie van de strijd tegen het nieuwe virus COVID-19 aan de bron in Wuhan. Het is wellicht een extreem geval (en de brief is nu ingetrokken vanwege beweringen dat het geen verslag uit eerste hand was) maar de beschreven uitdagingen, van tekorten aan beschermende uitrusting tot chronisch overwerk en uitputting, zijn voor gezondheidswerkers overal ter wereld overbekend.