NEW YORK – De wereldleiders waren vorige week bijeen bij de Verenigde Naties in New York, om poolshoogte te nemen bij de mondiale strijd tegen de klimaatverandering en om nieuwe beloften te doen ten aanzien van het terugdringen van de emissies. Gezien de omvang van de klimaatcrisis bewegen we nog lang niet zo snel als we zouden moeten. We zitten al veel te lang vast in de tweede versnelling. Voor het opvoeren van het tempo van verandering is een combinatie van inspanningen van alle actoren nodig, zowel publieke als private.
Gelukkig is er al een groeiende coalitie in de particuliere sector voor de strijd tegen de klimaatverandering, via het werk van het Climate Finance Leadership Initiative (CFLI, Leiderschapsinitiatief voor de Klimaatfinanciering). Onder leiding van Michael Bloomberg, de Speciale Afgezant voor klimaatactie van de VN, werd het CFLI opgericht om op mondiale schaal particulier kapitaal te mobiliseren als antwoord op dit cruciale probleem. Deze maand heeft het CFLI een nieuw rapport vrijgegeven, Financing the Low Carbon Future, dat manieren schetst waarop groene financiering kan worden opgeschaald om een ordelijke transitie te ondersteunen naar een koolstofarme economie, en mogelijkheden identificeert voor publiek-private partnerschappen om de doelstellingen van het klimaatverdrag van Parijs uit 2015 te halen.
De Europese Investeringsbank (EIB) is de grootste multilaterale belegger in met het klimaat samenhangende projecten in de hele wereld. Maar nu, als reactie op de oproep van de Europese staatshoofden en de nieuwe voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, zijn we van plan onze ambities op te schalen en de rol van de EIB te versterken als de toegewijde klimaatbank van de Europese Unie. Door klimaatoverwegingen te mainstreamen en ons te richten op koolstofarme beleggingen zal de EIB in staat zijn het komende decennium minstens €1 bln naar koolstofarme projecten te sluizen.
Om dit te kunnen verwezenlijken zal op z'n minst 50% van de EIB-financiering tegen 2025 geoormerkt worden voor klimaatactie en ecologische duurzaamheid. En tegen het einde van 2020 zullen we al onze financieringsactiviteiten op één lijn hebben gebracht met de doelstellingen van het Parijse klimaatverdrag. Als belangrijke eerste stap zullen we alle energieprojecten afbouwen die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. En we zullen de EIB herpositioneren als een kraamkamer voor groene financiering en expertise om anderen te mobiliseren, zodat we alle economieën kunnen helpen de overstap te maken naar een koolstofarme toekomst.
Als de bank van de EU is het onze missie om te investeren in de toekomst van Europa, en geen kwestie is belangrijker dan de klimaatverandering. De kracht van onze vastberadenheid weerspiegelt de urgentie van de klimaatcrisis. Nog deze zomer hadden landen in heel Europa te kampen met recordtemperaturen en tegenvallende oogsten, als gevolg van de droogte van vorig jaar. En veel ontwikkelingslanden hadden dezelfde ervaringen. Overstromingen en andere klimaatfenomenen kosten steden nu ieder jaar miljarden dollars, naast het feit dat er levens gevaar lopen. Maar de klimaatcrisis vertegenwoordigt ook een kans, omdat de financiering van de nieuwe groene infrastructuur tot banen zal leiden, de economische groei zal aanjagen en de luchtverontreiniging zal verminderen die ervoor zorgt dat de steden van de wereld stikken.
Veranderende beleggingspatronen zullen de verschuiving van fossiele naar duurzame brandstoffen versnellen die al gaande is. Marktkrachten geven steeds meer de voorkeur aan schone energie boven fossiele brandstoffen. Ruim de helft van de kolencentrales in de VS is sinds 2011 gesloten en het land kent nu 3,3 miljoen banen in de schone energie, tegen nog geen 100.000 in de kolenmijnen. Bovendien heeft een groeiend aantal Amerikaanse steden en staten zich vastgelegd op het bereiken van nulemissies in 2050. Zij zullen de steun krijgen van Beyond Carbon, een initiatief dat vorig jaar is gelanceerd door Bloomberg Philanthropies om het volledig koolstofvrij maken van de Amerikaanse economie te bepleiten.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Als internationale gemeenschap moeten we niet alleen onze investeringen in schone energie uitbreiden, maar ook de financiering van vuile industrieën kortwieken. Zoals de zaken er nu voor staan, betalen we in wezen voor de bevordering van de klimaatverandering en de luchtverontreiniging via de subsidies voor fossiele brandstoffen. Die publieke fondsen moeten worden gericht op investeringen in elektrische voertuigen en andere technologieën die de groene transitie mogelijk zullen maken. Dergelijke investeringen zullen verreikende rendementen kennen, niet in de laatste plaats door de enorme lasten te verminderen die de luchtverontreiniging voor de volksgezondheid oplevert.
Daarnaast zijn er een paar extra stappen die we kunnen zetten om de noodzakelijke financiering voor elkaar te krijgen. In de eerste plaats moeten we de data verbeteren en nieuwe standaarden openbaar maken. Omdat bedrijven en beleggers lange tijd in het duister hebben getast over de met het klimaat samenhangende risico's, zagen zij het nut er niet van in om de koolstofdioxide-uitstoot terug te dringen of bezittingen te beschermen tegen extreem weer. Dat is aan het veranderen. Aanbevelingen van de Task Force on Climate-related Financial Disclosures helpen bedrijven kapitaal op duurzamere wijze toe te wijzen, en stellen beleggers in staat bedrijven te belonen die klimaatverandering serieus nemen.
In de tweede plaats moeten we de beleggingsrisico's verhelderen die samenhangen met groene financiering. Steden zijn verantwoordelijk voor ruim 70% van de koolstofdioxide-uitstoot, maar in de ontwikkelingslanden hebben slechts een paar steden een kredietbeoordeling. Als gevolg daarvan zijn de beleggingen in schoon massavervoer, energiezuinige gebouwen en andere projecten om de uitstoot te verlagen achtergebleven. Overheden en publieke banken kunnen veel meer doen om steden te helpen kapitaal aan te trekken voor zulke projecten, via initiatieven als de Global Covenant of Mayors for Climate & Energy (het Mondiale Convenant van Burgemeesters voor Klimaat & Energie), dat wordt gesteund door de EIB en mede wordt geleid door Bloomberg Philanthropies.
In de derde plaats moeten we het elektriciteitsnetwerk moderniseren. Prikkels als belastingteruggaven hebben ervoor gezorgd dat de wind- en zonne-energie zich konden ontwikkelen, door de kosten voor bedrijven en consumenten omlaag te brengen. We moeten nu soortgelijke programma's introduceren om de batterij-opslag en andere veelbelovende technologieën te versnellen, teneinde het probleem van de onregelmatigheid van de elektriciteitsopwekking te overwinnen. Verder zou een betere connectiviteit van het netwerk de regio's met een overschot aan wind- en zonne-energie in staat stellen de regio's te bevoorraden waar meer vraag is dan aanbod. Overheden kunnen op beide terreinen het voortouw nemen om meer particuliere investeringen in schone energie te stimuleren.
Tenslotte moeten we de markt voor groene beleggingen blijven uitbreiden. Sinds 2007, toen de EIB op de beurs van Luxemburg de eerste groene oligaties ter wereld lanceerde, is de markt voor groene obligaties gegroeid naar ruim$136 mrd. Maar dat is nog steeds slechts een druppel op een gloeiende plaat in vergelijking met de mondiale obligatiemarkt van $100 bln. Sindsdien helpt de EIB de EU een standaard-taxonomie te ontwikkelen voor duurzame financiering, zodat beleggers appels met appels kunnen vergelijken, zoals bij iedere doorsnee-obligatie. Betere en meer informatie over de koolstof-voetafdruk van een belegging zal beleggers in staat stellen geïnformeerde beslissingen te nemen, waardoor meer particulier beleggingsgeld naar koolstofarme projecten kan vloeien. Dat is hoe we de groene transitie financieren.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
The economy played a critical role in the 2024 presidential race, creating the conditions not only for Donald Trump to trounce Kamala Harris, but also for a counter-elite to usher in a new power structure. Will the Democrats and “establishment” experts get the message?
explains how and why Democrats failed to connect with US voters’ pocketbook realities.
Kamala Harris lost to Donald Trump because she received around ten million fewer votes than Joe Biden did in 2020. The Democratic Party leadership was, at best, indifferent to the erosion of voting access, negligent in retaining newer voters, and proactive in marginalizing what remained of its left wing.
thinks the party has only itself to blame for losing the 2024 election on low voter turnout.
NEW YORK – De wereldleiders waren vorige week bijeen bij de Verenigde Naties in New York, om poolshoogte te nemen bij de mondiale strijd tegen de klimaatverandering en om nieuwe beloften te doen ten aanzien van het terugdringen van de emissies. Gezien de omvang van de klimaatcrisis bewegen we nog lang niet zo snel als we zouden moeten. We zitten al veel te lang vast in de tweede versnelling. Voor het opvoeren van het tempo van verandering is een combinatie van inspanningen van alle actoren nodig, zowel publieke als private.
Gelukkig is er al een groeiende coalitie in de particuliere sector voor de strijd tegen de klimaatverandering, via het werk van het Climate Finance Leadership Initiative (CFLI, Leiderschapsinitiatief voor de Klimaatfinanciering). Onder leiding van Michael Bloomberg, de Speciale Afgezant voor klimaatactie van de VN, werd het CFLI opgericht om op mondiale schaal particulier kapitaal te mobiliseren als antwoord op dit cruciale probleem. Deze maand heeft het CFLI een nieuw rapport vrijgegeven, Financing the Low Carbon Future, dat manieren schetst waarop groene financiering kan worden opgeschaald om een ordelijke transitie te ondersteunen naar een koolstofarme economie, en mogelijkheden identificeert voor publiek-private partnerschappen om de doelstellingen van het klimaatverdrag van Parijs uit 2015 te halen.
De Europese Investeringsbank (EIB) is de grootste multilaterale belegger in met het klimaat samenhangende projecten in de hele wereld. Maar nu, als reactie op de oproep van de Europese staatshoofden en de nieuwe voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, zijn we van plan onze ambities op te schalen en de rol van de EIB te versterken als de toegewijde klimaatbank van de Europese Unie. Door klimaatoverwegingen te mainstreamen en ons te richten op koolstofarme beleggingen zal de EIB in staat zijn het komende decennium minstens €1 bln naar koolstofarme projecten te sluizen.
Om dit te kunnen verwezenlijken zal op z'n minst 50% van de EIB-financiering tegen 2025 geoormerkt worden voor klimaatactie en ecologische duurzaamheid. En tegen het einde van 2020 zullen we al onze financieringsactiviteiten op één lijn hebben gebracht met de doelstellingen van het Parijse klimaatverdrag. Als belangrijke eerste stap zullen we alle energieprojecten afbouwen die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. En we zullen de EIB herpositioneren als een kraamkamer voor groene financiering en expertise om anderen te mobiliseren, zodat we alle economieën kunnen helpen de overstap te maken naar een koolstofarme toekomst.
Als de bank van de EU is het onze missie om te investeren in de toekomst van Europa, en geen kwestie is belangrijker dan de klimaatverandering. De kracht van onze vastberadenheid weerspiegelt de urgentie van de klimaatcrisis. Nog deze zomer hadden landen in heel Europa te kampen met recordtemperaturen en tegenvallende oogsten, als gevolg van de droogte van vorig jaar. En veel ontwikkelingslanden hadden dezelfde ervaringen. Overstromingen en andere klimaatfenomenen kosten steden nu ieder jaar miljarden dollars, naast het feit dat er levens gevaar lopen. Maar de klimaatcrisis vertegenwoordigt ook een kans, omdat de financiering van de nieuwe groene infrastructuur tot banen zal leiden, de economische groei zal aanjagen en de luchtverontreiniging zal verminderen die ervoor zorgt dat de steden van de wereld stikken.
Veranderende beleggingspatronen zullen de verschuiving van fossiele naar duurzame brandstoffen versnellen die al gaande is. Marktkrachten geven steeds meer de voorkeur aan schone energie boven fossiele brandstoffen. Ruim de helft van de kolencentrales in de VS is sinds 2011 gesloten en het land kent nu 3,3 miljoen banen in de schone energie, tegen nog geen 100.000 in de kolenmijnen. Bovendien heeft een groeiend aantal Amerikaanse steden en staten zich vastgelegd op het bereiken van nulemissies in 2050. Zij zullen de steun krijgen van Beyond Carbon, een initiatief dat vorig jaar is gelanceerd door Bloomberg Philanthropies om het volledig koolstofvrij maken van de Amerikaanse economie te bepleiten.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Als internationale gemeenschap moeten we niet alleen onze investeringen in schone energie uitbreiden, maar ook de financiering van vuile industrieën kortwieken. Zoals de zaken er nu voor staan, betalen we in wezen voor de bevordering van de klimaatverandering en de luchtverontreiniging via de subsidies voor fossiele brandstoffen. Die publieke fondsen moeten worden gericht op investeringen in elektrische voertuigen en andere technologieën die de groene transitie mogelijk zullen maken. Dergelijke investeringen zullen verreikende rendementen kennen, niet in de laatste plaats door de enorme lasten te verminderen die de luchtverontreiniging voor de volksgezondheid oplevert.
Daarnaast zijn er een paar extra stappen die we kunnen zetten om de noodzakelijke financiering voor elkaar te krijgen. In de eerste plaats moeten we de data verbeteren en nieuwe standaarden openbaar maken. Omdat bedrijven en beleggers lange tijd in het duister hebben getast over de met het klimaat samenhangende risico's, zagen zij het nut er niet van in om de koolstofdioxide-uitstoot terug te dringen of bezittingen te beschermen tegen extreem weer. Dat is aan het veranderen. Aanbevelingen van de Task Force on Climate-related Financial Disclosures helpen bedrijven kapitaal op duurzamere wijze toe te wijzen, en stellen beleggers in staat bedrijven te belonen die klimaatverandering serieus nemen.
In de tweede plaats moeten we de beleggingsrisico's verhelderen die samenhangen met groene financiering. Steden zijn verantwoordelijk voor ruim 70% van de koolstofdioxide-uitstoot, maar in de ontwikkelingslanden hebben slechts een paar steden een kredietbeoordeling. Als gevolg daarvan zijn de beleggingen in schoon massavervoer, energiezuinige gebouwen en andere projecten om de uitstoot te verlagen achtergebleven. Overheden en publieke banken kunnen veel meer doen om steden te helpen kapitaal aan te trekken voor zulke projecten, via initiatieven als de Global Covenant of Mayors for Climate & Energy (het Mondiale Convenant van Burgemeesters voor Klimaat & Energie), dat wordt gesteund door de EIB en mede wordt geleid door Bloomberg Philanthropies.
In de derde plaats moeten we het elektriciteitsnetwerk moderniseren. Prikkels als belastingteruggaven hebben ervoor gezorgd dat de wind- en zonne-energie zich konden ontwikkelen, door de kosten voor bedrijven en consumenten omlaag te brengen. We moeten nu soortgelijke programma's introduceren om de batterij-opslag en andere veelbelovende technologieën te versnellen, teneinde het probleem van de onregelmatigheid van de elektriciteitsopwekking te overwinnen. Verder zou een betere connectiviteit van het netwerk de regio's met een overschot aan wind- en zonne-energie in staat stellen de regio's te bevoorraden waar meer vraag is dan aanbod. Overheden kunnen op beide terreinen het voortouw nemen om meer particuliere investeringen in schone energie te stimuleren.
Tenslotte moeten we de markt voor groene beleggingen blijven uitbreiden. Sinds 2007, toen de EIB op de beurs van Luxemburg de eerste groene oligaties ter wereld lanceerde, is de markt voor groene obligaties gegroeid naar ruim$136 mrd. Maar dat is nog steeds slechts een druppel op een gloeiende plaat in vergelijking met de mondiale obligatiemarkt van $100 bln. Sindsdien helpt de EIB de EU een standaard-taxonomie te ontwikkelen voor duurzame financiering, zodat beleggers appels met appels kunnen vergelijken, zoals bij iedere doorsnee-obligatie. Betere en meer informatie over de koolstof-voetafdruk van een belegging zal beleggers in staat stellen geïnformeerde beslissingen te nemen, waardoor meer particulier beleggingsgeld naar koolstofarme projecten kan vloeien. Dat is hoe we de groene transitie financieren.
Vertaling: Menno Grootveld