Van landbouw tot vrouwenemancipatie

KUALA LUMPUR – De staat van dienst van Zuid-Azië op het gebied van de gendergelijkheid is op zʼn zachtst gezegd zwak te noemen. De regio heeft ʼs werelds hoogste percentage kinderhuwelijken, en huiselijk geweld tegen vrouwen is wijdverbreid. Vrouwen zijn oververtegenwoordigd als het om onbetaald werk gaat, en ondervertegenwoordigd in de beroepsbevolking, zelfs in landen als Sri Lanka, dat zwaar heeft geïnvesteerd in het meisjesonderwijs. Toch is er één sector waar vrouwen het roer overnemen: de landbouw. Dit is een kans voor de economische emancipatie van vrouwen die niet gemist mag worden.

Naarmate de Zuid-Aziatische economieën zich ontwikkelen, streven mannen in toenemende mate naar een baan in de industrie (of in het buitenland), waardoor vrouwen verantwoordelijk zijn geworden voor een steeds groter percentage van de arbeid in de landbouw. In Bangladesh, Bhutan, India, Nepal en Pakistan loopt het percentage economisch actieve vrouwen die in de landbouw werkzaam zijn nu uiteen van 60% tot 98%. In de landbouwsectoren van ieder van deze landen zijn meer vrouwen dan mannen actief.

Een vergelijkbare verschuiving deed zich tijdens de Tweede Wereldoorlog voor in een paar hogeinkomenslanden. Toen de mannen naar het slagveld vertrokken, vulden vrouwen de vrijgekomen plekken in de civiele sector – inclusief de landbouw. In de Verenigde Staten maakte het percentage vrouwelijke arbeiders in de landbouw bijvoorbeeld een sprong van 8% in 1940 naar 22,4% in 1945.