BRUSSEL – Op 17 en 18 februari vindt in Brussel een top plaats van de Europese Unie en de Afrikaanse Unie. Europese en Afrikaanse staatshoofden en regeringsleiders komen voor het eerst sinds 2017 weer bijeen nadat de top wegens de COVID-19-pandemie meerdere keren werd uitgesteld. De EU wil Afrika’s bevoorrechte partner worden – een doelstelling die de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, twee jaar geleden heeft geformuleerd tijdens ons eerste bezoek aan het hoofdkantoor van de AU in Addis Abeba.
Wat moeten we doen om dit ambitieuze doel te bereiken? In de eerste plaats moeten we het partnerschap tussen de EU en de AU met de nodige bescheidenheid benaderen. Afrika is een continent dat even groot is als de Verenigde Staten, Mexico, China, Japan, India en een flink deel van Europa samen. Het telt 54 landen en zo’n 2 000 talen, en de mogelijkheden en problemen lopen sterk uiteen. Afrika kan dan ook niet als een homogene entiteit worden behandeld.
Ten tweede moeten we realistisch zijn. In plaats van te kiezen tussen afropessimisme en afro-optimisme, kies ik voor voor afrorealisme. Alvorens te praten over economische groei en handelsbetrekkingen, moet Europa laten zien dat het kan bijdragen tot vrede, veiligheid en goed bestuur. Alvorens te praten over het demografische dividend, moeten we ook de enorme maatschappelijke problemen onderkennen die ongecontroleerde bevolkingsgroei kan veroorzaken. Tegen 2030 zullen jaarlijks 30 miljoen jongeren de Afrikaanse arbeidsmarkt betreden. Om toegang te krijgen tot goede banen, moeten zij eerst een goede basisopleiding krijgen.
BRUSSEL – Op 17 en 18 februari vindt in Brussel een top plaats van de Europese Unie en de Afrikaanse Unie. Europese en Afrikaanse staatshoofden en regeringsleiders komen voor het eerst sinds 2017 weer bijeen nadat de top wegens de COVID-19-pandemie meerdere keren werd uitgesteld. De EU wil Afrika’s bevoorrechte partner worden – een doelstelling die de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, twee jaar geleden heeft geformuleerd tijdens ons eerste bezoek aan het hoofdkantoor van de AU in Addis Abeba.
Wat moeten we doen om dit ambitieuze doel te bereiken? In de eerste plaats moeten we het partnerschap tussen de EU en de AU met de nodige bescheidenheid benaderen. Afrika is een continent dat even groot is als de Verenigde Staten, Mexico, China, Japan, India en een flink deel van Europa samen. Het telt 54 landen en zo’n 2 000 talen, en de mogelijkheden en problemen lopen sterk uiteen. Afrika kan dan ook niet als een homogene entiteit worden behandeld.
Ten tweede moeten we realistisch zijn. In plaats van te kiezen tussen afropessimisme en afro-optimisme, kies ik voor voor afrorealisme. Alvorens te praten over economische groei en handelsbetrekkingen, moet Europa laten zien dat het kan bijdragen tot vrede, veiligheid en goed bestuur. Alvorens te praten over het demografische dividend, moeten we ook de enorme maatschappelijke problemen onderkennen die ongecontroleerde bevolkingsgroei kan veroorzaken. Tegen 2030 zullen jaarlijks 30 miljoen jongeren de Afrikaanse arbeidsmarkt betreden. Om toegang te krijgen tot goede banen, moeten zij eerst een goede basisopleiding krijgen.