CAMBRIDGE – Aan het begin van de jaren dertig van de vorige eeuw introduceerde de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt de New Deal, in een poging om de gevolgen van de Grote Depressie te bestrijden. Het programma had drie hoofdpijlers: noodhulp (voor de werklozen), herstel (van de economie en de werkgelegenheid), en hervorming (door middel van nieuwe regelgeving en sociale-welzijnsprogrammaʼs).
De COVID-19-crisis biedt een kans voor een nieuwe New Deal – waarbij vooral de informele werkers moeten worden erkend, beschermd en ondersteund, die 61 procent van de mondiale beroepsbevolking uitmaken, maar geen ziektekostenverzekering, betaald ziekteverlof of pensioen hebben. De meeste van deze werkers produceren essentiële goederen zoals voedsel, melk, kleding, schoenen en huisvesting, of verzorgen cruciale diensten zoals gezondheidszorg, kinderopvang, ouderenzorg, schoonmaak, bezorging, vervoer, afvalbeheer en voedseldistributie.
Het onontbeerlijke karakter van dit werk, dat door de pandemie duidelijk is geworden, vraagt om een strategie met dezelfde drie pijlers die FDR voorstond – noodhulp, herstel en hervorming – maar dan allemaal gericht op hulp aan informele werkers. Toch zijn veel aspecten van de huidige herstelmaatregelen van de regeringen in het kader van COVID-19 een bedreiging voor informele werkers.
CAMBRIDGE – Aan het begin van de jaren dertig van de vorige eeuw introduceerde de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt de New Deal, in een poging om de gevolgen van de Grote Depressie te bestrijden. Het programma had drie hoofdpijlers: noodhulp (voor de werklozen), herstel (van de economie en de werkgelegenheid), en hervorming (door middel van nieuwe regelgeving en sociale-welzijnsprogrammaʼs).
De COVID-19-crisis biedt een kans voor een nieuwe New Deal – waarbij vooral de informele werkers moeten worden erkend, beschermd en ondersteund, die 61 procent van de mondiale beroepsbevolking uitmaken, maar geen ziektekostenverzekering, betaald ziekteverlof of pensioen hebben. De meeste van deze werkers produceren essentiële goederen zoals voedsel, melk, kleding, schoenen en huisvesting, of verzorgen cruciale diensten zoals gezondheidszorg, kinderopvang, ouderenzorg, schoonmaak, bezorging, vervoer, afvalbeheer en voedseldistributie.
Het onontbeerlijke karakter van dit werk, dat door de pandemie duidelijk is geworden, vraagt om een strategie met dezelfde drie pijlers die FDR voorstond – noodhulp, herstel en hervorming – maar dan allemaal gericht op hulp aan informele werkers. Toch zijn veel aspecten van de huidige herstelmaatregelen van de regeringen in het kader van COVID-19 een bedreiging voor informele werkers.