GettyImages-662833812 Maciej Moskwa/NurPhoto via Getty Images

Zwakke staten, arme landen

PRINCETON – In Schotland werd mij tijdens mijn opvoeding bijgebracht om politiemannen als bondgenoten te zien die je - indien nodig – om hulp kon vragen. Stel je mijn verrassing eens voor toen ik, als 19-jarige bij mijn eerste bezoek aan de Verenigde Staten, een reeks obsceniteiten over me heen kreeg van een agent in New York City die het verkeer op Times Square aan het regelen was, toen ik hem vroeg waar zich het dichtstbijzijnde postkantoor bevond. In mijn daaropvolgende verwarring gooide ik de urgente papieren van mijn werkgever in een vuilnisbak die ik voor een brievenbus aanzag.

Europeanen hebben doorgaans een positiever indruk van hun regering dan Amerikanen, voor wie het onvermogen en de impopulariteit van hun politici – zowel op federaal als op staats- en gemeenteniveau – schering en inslag zijn. Toch innen de diverse Amerikaanse overheden belastingen en bieden zij in ruil daarvoor diensten aan zonder welke de burgers niet makkelijk zouden kunnen leven.

Amerikanen zien net als veel burgers van andere rijke landen de wettelijke en toezichthoudende systemen, de openbare scholen, de gezondheidszorg en de sociale voorzieningen voor ouderen, de wegen, defensie en diplomatie, en de zware overheidsinvesteringen in onderzoek en ontwikkeling, met name op het gebied van de geneesmiddelen, als vanzelfsprekend. Zeker, niet al deze diensten zijn zo goed als ze zouden kunnen zijn, noch worden ze door iedereen evenzeer op waarde geschat; maar mensen betalen meestal hun belastingen, en als de manier waarop dat geld wordt besteed sommigen tegen de borst stuit, ontstaat er een levendig publiek debat, en kunnen mensen middels verkiezingen de prioriteiten bijstellen.

https://prosyn.org/8orX04cnl