Ebola en daarna

WASHINGTON, DC – De Verenigde Staten en Europa hebben zwaar overgereageerd op een paar geïsoleerde gevallen van het ebola-virus binnen hun grenzen. Deze paniekerige reacties zijn niet louter futiel. Door basale wetenschappelijke principes te schenden trotseren zij het fundamentele ethische criterium voor doortastend handelen op het gebied van de openbare gezondheidszorg. En als het gaat om het beschermen van burgers tegen ebola – om maar te zwijgen van het voorkomen van soortgelijke mondiale gezondheidszorgcrises in de toekomst – kunnen deze reacties heel goed contraproductief zijn.

Het meest extreme voorbeeld van overdrijving deed zich voor in de VS, waar de aanvankelijke reactie het screenen van reizigers uit Guinee, Liberia en Sierra Leone inhield. Nog problematischer was dat diverse staten een verplichte 21-daagse quarantaine oplegden aan vrijwillige gezondheidszorgwerkers die uit door ebola getroffen landen naar de VS terugkeerden. Gelukkig heeft het politieke protest tegen de quarantainedwang sommige gouverneurs er snel toe gebracht deze maatregel weer te versoepelen.

Het is tijd dat de ontwikkelde landen gaan inzien dat ze hun burgers het beste tegen ebola kunnen beschermen als ze helpen de verspreiding van het virus in West-Afrika tegen te gaan. Hiervoor is in de eerste en belangrijkste plaats een duurzame 'surge response' (massieve reactie) op ebola in de drie meest getroffen landen nodig. Een dergelijke reactie moet worden ondersteund door toereikende (en aanzienlijke) financiële middelen; goed opgeleide artsen, verpleegsters, en gezondheidszorgwerkers; en een betere lokale capaciteit voor het stellen van diagnoses, het toedienen van behandelingen, het traceren van patiëntcontacten en het isoleren van geïnfecteerde individuen.

https://prosyn.org/e0KxDiInl