PARIJS – Aan het begin van de Koude Oorlog vond in de Verenigde Staten een intensief debat plaats tussen degenen die het communisme wilden indammen ('containment') en degenen die het wilden 'terugrollen'. Was het genoeg om grenzen op te leggen aan de ambities van de Sovjet-Unie, of was een agressievere houding, die soms werd omschreven als 'containment plus', noodzakelijk?
Het recente meningsverschil tussen de Amerikaanse president Barack Obama en zijn voormalige minister van Buitenlandse Zaken (en mogelijke opvolger) Hillary Clinton lijkt dit debat opnieuw tot leven te hebben gewekt. Maar zijn de verwijzingen naar de tijd van de Koude Oorlog vandaag de dag nog wel relevant, nu het Westen tegelijkertijd wordt geconfronteerd met de uitdaging van de Islamitische Staat in het Midden-Oosten en een revisionistisch Rusland? Hebben de westerse leiders gelijk als ze ervan uitgaan dat deze twee dreigingen los van elkaar staan, en dat indamming volstaat in het geval van Rusland terwijl 'terugrollen' absoluut noodzakelijk is in het geval van de Islamitische Staat?
Het Westen heeft Rusland net zo hard nodig als Rusland het Westen, zo luidt de redenering, terwijl niemand (op zijn zachtst gezegd) islamitische fanatici een toevluchtsoord wil bieden in het hart van het Midden-Oosten. Dat is de reden dat Rusland moet worden overgehaald van koers te veranderen via een combinatie van economische sancties, strategische eenheid en diplomatieke druk; de ambities van de Islamitische Staat laten zich daarentegen niet indammen, zodat zij onderdrukt zullen moeten worden.
PARIJS – Aan het begin van de Koude Oorlog vond in de Verenigde Staten een intensief debat plaats tussen degenen die het communisme wilden indammen ('containment') en degenen die het wilden 'terugrollen'. Was het genoeg om grenzen op te leggen aan de ambities van de Sovjet-Unie, of was een agressievere houding, die soms werd omschreven als 'containment plus', noodzakelijk?
Het recente meningsverschil tussen de Amerikaanse president Barack Obama en zijn voormalige minister van Buitenlandse Zaken (en mogelijke opvolger) Hillary Clinton lijkt dit debat opnieuw tot leven te hebben gewekt. Maar zijn de verwijzingen naar de tijd van de Koude Oorlog vandaag de dag nog wel relevant, nu het Westen tegelijkertijd wordt geconfronteerd met de uitdaging van de Islamitische Staat in het Midden-Oosten en een revisionistisch Rusland? Hebben de westerse leiders gelijk als ze ervan uitgaan dat deze twee dreigingen los van elkaar staan, en dat indamming volstaat in het geval van Rusland terwijl 'terugrollen' absoluut noodzakelijk is in het geval van de Islamitische Staat?
Het Westen heeft Rusland net zo hard nodig als Rusland het Westen, zo luidt de redenering, terwijl niemand (op zijn zachtst gezegd) islamitische fanatici een toevluchtsoord wil bieden in het hart van het Midden-Oosten. Dat is de reden dat Rusland moet worden overgehaald van koers te veranderen via een combinatie van economische sancties, strategische eenheid en diplomatieke druk; de ambities van de Islamitische Staat laten zich daarentegen niet indammen, zodat zij onderdrukt zullen moeten worden.