CAMBRIDGE – De ontdekking van een krachtig nieuw gereedschap dat is staat is om gezondheids- en milieuproblemen zo divers als malaria, de ziekte van Lyme, en invasieve soorten aan te pakken zou reden voor een feestje moeten zijn. Maar omdat dit gereedschap, geheten CRISPR, gehele populaties van wilde organismes (en daarmee gedeelde ecosystemen) kan veranderen, is de verzekering dat deze interventies verantwoordelijk ontwikkeld worden een ongekende uitdaging voor de wetenschap en maatschappij.
Mensen veranderen dieren en planten al duizenden jaren door middel van selectieve voorplanting; maar omdat deze veranderingen gewoonlijk de mogelijkheden tot overleving en reproductie in het wild reduceren, verspreiden ze zich niet in wilde populaties. Veranderingen die worden bereikt met CRISPR, dat wetenschappers in staat stelt om het DNA van een cel met een niet eerder geziene precisie te redigeren, zijn op één cruciaal vlak anders: het proces kan resulteren in een ‘gene drive’, een natuurlijk voorkomende eigenschap van sommige genen die ze in staat stelt om zich generaties lang door een populatie te verspreiden, zelfs als ze niet bijdragen aan de overleving (en daarmee reproductie).
Simpel gezegd kunnen we nu overwegen om wilde populaties op zeer specifieke en gevolgrijke manieren te veranderen. Deze veranderingen kunnen zeer positief uitpakken. Door het veranderen van bepaalde eigenschappen van muggen zouden we antieke plagen zoals malaria en dengue die honderden miljoenen mensen per jaar treffen kunnen uitroeien. (Aan malaria alleen al sterft gemiddeld elke 90 seconden een kind.) Door de relevante dierenpopulaties permanent te immuniseren, zouden we nieuwe gevallen van Lyme en andere ziekten die uit wilde organismes voortkomen kunnen voorkomen, of nieuw opkomende pathogenen zoals het zika-virus kunnen tegenhouden, dat wordt gelinkt aan een epidemie van verstoorde hersenontwikkeling bij baby’s in Zuid-Amerika.
CAMBRIDGE – De ontdekking van een krachtig nieuw gereedschap dat is staat is om gezondheids- en milieuproblemen zo divers als malaria, de ziekte van Lyme, en invasieve soorten aan te pakken zou reden voor een feestje moeten zijn. Maar omdat dit gereedschap, geheten CRISPR, gehele populaties van wilde organismes (en daarmee gedeelde ecosystemen) kan veranderen, is de verzekering dat deze interventies verantwoordelijk ontwikkeld worden een ongekende uitdaging voor de wetenschap en maatschappij.
Mensen veranderen dieren en planten al duizenden jaren door middel van selectieve voorplanting; maar omdat deze veranderingen gewoonlijk de mogelijkheden tot overleving en reproductie in het wild reduceren, verspreiden ze zich niet in wilde populaties. Veranderingen die worden bereikt met CRISPR, dat wetenschappers in staat stelt om het DNA van een cel met een niet eerder geziene precisie te redigeren, zijn op één cruciaal vlak anders: het proces kan resulteren in een ‘gene drive’, een natuurlijk voorkomende eigenschap van sommige genen die ze in staat stelt om zich generaties lang door een populatie te verspreiden, zelfs als ze niet bijdragen aan de overleving (en daarmee reproductie).
Simpel gezegd kunnen we nu overwegen om wilde populaties op zeer specifieke en gevolgrijke manieren te veranderen. Deze veranderingen kunnen zeer positief uitpakken. Door het veranderen van bepaalde eigenschappen van muggen zouden we antieke plagen zoals malaria en dengue die honderden miljoenen mensen per jaar treffen kunnen uitroeien. (Aan malaria alleen al sterft gemiddeld elke 90 seconden een kind.) Door de relevante dierenpopulaties permanent te immuniseren, zouden we nieuwe gevallen van Lyme en andere ziekten die uit wilde organismes voortkomen kunnen voorkomen, of nieuw opkomende pathogenen zoals het zika-virus kunnen tegenhouden, dat wordt gelinkt aan een epidemie van verstoorde hersenontwikkeling bij baby’s in Zuid-Amerika.