LONDEN – Het COVID-19-coronavirus ontwricht praktisch ieder aspect van het leven op aarde. Uiteraard doen nationale overheden hun best om in eerste instantie hun eigen bevolking te beschermen, onder meer door de grenzen te sluiten en quarantaines en “lockdowns” op te leggen. Maar door dat te doen slagen ze er vaak niet in het bredere beeld onder ogen te zien. Die cruciale tekortkoming zal, als zij niet wordt rechtgezet, ons allemaal duur komen te staan.
Het lijden dat COVID-19 in zijn spoor achterlaat – van doden en beschadigde immuunsystemen tot verzwakte economieën – zal het zwaarst zijn voor degenen die het minst in staat zijn zichzelf te verdedigen, zowel in onze plaatselijke gemeenschappen als wereldwijd. Toch zal de huidige golf van besmettingen waarschijnlijk slechts de eerste zijn. Nu COVID-19 landen met fragiele instituties en zwakke gezondheidszorgsystemen heeft bereikt, kunnen binnen korte tijd grote aantallen mensen overlijden, waaronder veel van de uiterst kwetsbare mensen die in weerbarstige en ondergefinancierde vluchtelingenkampen verblijven. Bovendien zou het virus endemisch kunnen worden.
Volgens Jeremy Farrar van de Wellcome Trust bevindt het Chinese Wuhan – waar het virus voor het eerst de kop opstak, maar waar het aantal sterfgevallen en besmettingen inmiddels afneemt – zich in week 18-20 van een epidemie die vermoedelijk 20-22 weken duurt. Noord-Italië zou nu in week 11-13 kunnen zitten, en Groot-Brittannië in week 8-9. Maar de kwetsbare landen van Afrika en Midden-en Zuid-Amerika zijn pas in week 1-5 aangekomen – het begin van hun epidemische cyclus.
LONDEN – Het COVID-19-coronavirus ontwricht praktisch ieder aspect van het leven op aarde. Uiteraard doen nationale overheden hun best om in eerste instantie hun eigen bevolking te beschermen, onder meer door de grenzen te sluiten en quarantaines en “lockdowns” op te leggen. Maar door dat te doen slagen ze er vaak niet in het bredere beeld onder ogen te zien. Die cruciale tekortkoming zal, als zij niet wordt rechtgezet, ons allemaal duur komen te staan.
Het lijden dat COVID-19 in zijn spoor achterlaat – van doden en beschadigde immuunsystemen tot verzwakte economieën – zal het zwaarst zijn voor degenen die het minst in staat zijn zichzelf te verdedigen, zowel in onze plaatselijke gemeenschappen als wereldwijd. Toch zal de huidige golf van besmettingen waarschijnlijk slechts de eerste zijn. Nu COVID-19 landen met fragiele instituties en zwakke gezondheidszorgsystemen heeft bereikt, kunnen binnen korte tijd grote aantallen mensen overlijden, waaronder veel van de uiterst kwetsbare mensen die in weerbarstige en ondergefinancierde vluchtelingenkampen verblijven. Bovendien zou het virus endemisch kunnen worden.
Volgens Jeremy Farrar van de Wellcome Trust bevindt het Chinese Wuhan – waar het virus voor het eerst de kop opstak, maar waar het aantal sterfgevallen en besmettingen inmiddels afneemt – zich in week 18-20 van een epidemie die vermoedelijk 20-22 weken duurt. Noord-Italië zou nu in week 11-13 kunnen zitten, en Groot-Brittannië in week 8-9. Maar de kwetsbare landen van Afrika en Midden-en Zuid-Amerika zijn pas in week 1-5 aangekomen – het begin van hun epidemische cyclus.