NEW YORK – Toen het zich verspreidde van het ene land naar het andere, trok het nieuwe coronavirus zich niets aan van nationale grenzen of “grote, mooie” grensmuren. Evenmin werden de eruit voortvloeiende economische gevolgen ingedamd. Zoals van het begin af aan duidelijk is geweest, is de COVID-19-pandemie een mondiaal probleem dat om een mondiale oplossing vraagt.
In ʼs werelds meest geavanceerde economieën zou compassie voldoende motivatie moeten zijn om een multilateraal antwoord te ondersteunen. Maar mondiale actie is ook een zaak van eigenbelang. Zolang de pandemie nog steeds ergens rondraast, zal zij overal een dreiging vormen – zowel epidemiologisch als economisch.
De impact van COVID-19 op ontwikkelings- en opkomende landen heeft zich nog maar net gemanifesteerd. Er zijn goede redenen om aan te nemen dat deze landen veel erger zullen worden verwoest door de pandemie dan met de geavanceerde economieën is gebeurd. De mensen in lageinkomenslanden leven nu eenmaal vaak dichter op elkaar. Een groter deel van de bevolking lijdt aan reeds bestaande gezondheidsproblemen, waardoor ze kwetsbaarder zijn voor de ziekte. En de gezondheidszorgsystemen van deze landen zijn nóg minder goed voorbereid op het in goede banen leiden van een pandemie dan die van de geavanceerde economieën (die ook niet bepaald soepel hebben gefunctioneerd).
NEW YORK – Toen het zich verspreidde van het ene land naar het andere, trok het nieuwe coronavirus zich niets aan van nationale grenzen of “grote, mooie” grensmuren. Evenmin werden de eruit voortvloeiende economische gevolgen ingedamd. Zoals van het begin af aan duidelijk is geweest, is de COVID-19-pandemie een mondiaal probleem dat om een mondiale oplossing vraagt.
In ʼs werelds meest geavanceerde economieën zou compassie voldoende motivatie moeten zijn om een multilateraal antwoord te ondersteunen. Maar mondiale actie is ook een zaak van eigenbelang. Zolang de pandemie nog steeds ergens rondraast, zal zij overal een dreiging vormen – zowel epidemiologisch als economisch.
De impact van COVID-19 op ontwikkelings- en opkomende landen heeft zich nog maar net gemanifesteerd. Er zijn goede redenen om aan te nemen dat deze landen veel erger zullen worden verwoest door de pandemie dan met de geavanceerde economieën is gebeurd. De mensen in lageinkomenslanden leven nu eenmaal vaak dichter op elkaar. Een groter deel van de bevolking lijdt aan reeds bestaande gezondheidsproblemen, waardoor ze kwetsbaarder zijn voor de ziekte. En de gezondheidszorgsystemen van deze landen zijn nóg minder goed voorbereid op het in goede banen leiden van een pandemie dan die van de geavanceerde economieën (die ook niet bepaald soepel hebben gefunctioneerd).