stiglitz271_ANDREW CABALLERO-REYNOLDSAFP via Getty Images_coronavirusvaccines Andrew Caballero-Reynolds/AFP via Getty Images

Patentbeleid voor farmacieproducten moet grondig worden herzien

NEW YORK – Stel je een wereld voor waarin een mondiaal netwerk van medische professionals de opkomende varianten van een besmettelijk virus in kaart brengt, periodiek de formule aanpast van de vaccinaties voor dat virus en deze informatie ter beschikking stelt van bedrijven en landen in de hele wereld. Stel je bovendien eens voor dat dit werk wordt gedaan zonder enige overwegingen van intellectueel eigendom (IP) en zonder dat farmaceutische monopolies een wanhopig publiek uitbuiten, teneinde hun winsten te maximaliseren.

Dit mag klinken als een utopische fantasie, maar is feitelijk een beschrijving van de manier waarop het griepvaccin de afgelopen vijftig jaar is geproduceerd. Via het Global Influenza Surveillance and Response System (GISRS) van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) komen deskundigen uit de hele wereld twee keer per jaar bijeen om de jongste gegevens over opkomende varianten van de griep te analyseren en te bespreken, en om te beslissen welke varianten moeten worden opgenomen in het vaccin voor dat jaar. Als een netwerk van laboratoria dat 110 landen omspant, vrijwel geheel gefinancierd door overheden (en deels door stichtingen) is het GISRS een goed voorbeeld van wat Amy Kapczynski van Yale Law School “open wetenschap” noemt.

Omdat het GISRS zich uitsluitend richt op de bescherming van mensenlevens en niet op het maken van winst, is het heel goed in staat om bruikbare kennis voor de ontwikkeling van vaccins te verzamelen, te interpreteren en te distribueren. Hoewel deze aanpak in het verleden misschien als vanzelfsprekend werd beschouwd, worden de voordelen ervan nu ineens snel duidelijk.

https://prosyn.org/CKksjbGnl