LONDEN – Bijna de helft van de wereldbevolking, zo'n 3,5 miljard mensen, woont in de buurt van de kust. Naarmate – onder invloed van de klimaatverandering – de gevolgen van stormen, overstromingen en erosie zullen verergeren, staan de levens en het levensonderhoud van miljoenen van deze mensen op het spel. In feite wordt in de jongste editie van het World Risk Assessment Reportvan het World Economic Forum het onvermogen om zich aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering genoemd als het grootste enkelvoudige risico, in termen van impact, voor de samenlevingen en economieën in de hele wereld.
Afgezien van het feit dat ze levens in gevaar brengen, kunnen frequentere en sterkere stormen vele miljarden dollars kosten als gevolg van schade aan infrastructuur en verloren gegane inkomsten uit landbouw, visserij en toerisme. En, zoals de Harvard Business Reviewonlangs heeft opgemerkt: met ieder onderzoek stijgen de verwachte kosten. Toch geeft de internationale gemeenschap aan de verzachting van de risico's nog geen vijfde uit van wat zij uitgeeft aan het verlenen van noodhulp na natuurrampen.
Als het op klimaatrisico's aankomt, is voorkomen veel beter dan genezen. Zoals Rebecca Scheurer, directeur van het Global Disaster Preparedness Center van het Rode Kruis, het zegt: “We geven miljoenen dollars uit aan de reactie op natuurrampen, maar als we meer van die middelen van tevoren zouden kunnen besteden, zouden we meer mensen kunnen redden. Zo eenvoudig is het.”
Nu de menselijke en de financiële kosten van klimaatverandering meer aandacht trekken dan ooit, is het tijd om meer geld te besteden aan risicoreductie. Daartoe zullen nationale overheden, de industrie, hulporganisaties en andere NGO's het beste moeten zien te maken van hun bijdragen. En een paar van de meest effectieve en kosteneffectieve oplossingen zijn al in de natuur voorhanden.
De ecosystemen van kust- en zeegebieden kunnen de gevolgen van stormen en andere risico's aanzienlijk verzachten, vooral als ze worden gecombineerd met traditioneel gebouwde infrastructuur. Een gordel van honderd meter met mangroves kan bijvoorbeeld de golfhoogte met wel 66% verminderen en het hoogwaterniveau tijdens overstromingen omlaag brengen. Een gezond koraalrif kan de golfkracht met 97% terugbrengen, waardoor de impact van stormen wordt tegengegaan en erosie wordt voorkomen. Deze en andere ecosystemen langs de kusten zijn de eerste verdedigingslinie voor veel steden in de wereld, van Miami tot Manila.
Tot voor kort werden zulke op de natuur gebaseerde oplossingen te vaak over het hoofd gezien. Maar de wereldleiders zien het belang ervan steeds meer onder ogen, en beginnen in actie te komen, ook op internationaal niveau. De klimaatovereenkomst van Parijs, die in december vorig jaar werd gesloten en vorige maand werd ondertekend, heeft niet alleen een consensus bewerkstelligd over het belang van het aanpakken van de klimaatverandering, maar ook expliciet bevestigd dat ecosystemen een rol spelen in het “vangen” van broeikasgassen en het helpen van gemeenschappen zich aan te passen aan de gevolgen van de klimaatverandering.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Op nationaal niveau nemen een paar van de meest bedreigde eilandstaten belangrijke stappen. Vorig jaar zijn de Seychellen bijvoorbeeld een unieke ruil van “schulden voor natuur” aangegaan met Nature Conservancy en de crediteuren van de Club van Parijs. Door de ruil kan het land $21,6 mln aan schulden aanwenden voor investeringen in een samenhangende aanpak van het behoud van de oceaan, waardoor de veerkracht met het oog op de gevolgen van de klimaatverandering versterkt zal worden.
Crediteuren uit de particuliere sector beginnen ook oog te krijgen voor natuurlijke instrumenten. Constructiefirma's als CH2M werken samen met kustgemeenschappen in de Golf van Mexico en daarbuiten, om hybride oplossingen te vinden waarin traditionele en op de natuur gebaseerde oplossingen worden gecombineerd.
Zelfs de verzekeringssector – die bestaat uit wat misschien wel de meest risicomijdende bedrijven ter wereld zijn – ziet het potentieel van natuurlijke oplossingen. Het afgelopen decennium hebben verzekeraars zo'n $300 mrd uitgekeerd voor het herstel van schade als gevolg van de klimaatverandering, dikwijls om dezelfde kwetsbare structuren te herbouwen. Het is dus geen verrassing dat de verzekeraar Swiss Re onderzoek heeft gedaan naar het verzachten van de kostbare risico's van orkanen voor kustgemeenschappen.
Volgens een onderzoek van Swiss Re verliest Barbados ieder jaar het equivalent van 4% van zijn bbp aan met orkanen samenhangende kosten. Iedere dollar die wordt uitgegeven aan de bescherming van mangroven en koraalriffen levert $20 besparing op bij toekomstige orkaanschade. Op grond van deze bevindingen is het niet langer ondenkbaar dat verzekeringsmaatschappijen op een dag dekking bieden voor wetlands en andere natuurlijke infrastructuur, waardoor bescherming wordt geboden aan kustgemeenschappen en -economieën.
De natuur kan ook helpen bij de bescherming van het levensonderhoud. Een restauratieproject voor mangrovebossen in Vietnam onder leiding van het Rode Kruis heeft niet alleen de schade beperkt aan dijken en andere gebouwde infrastructuur, maar ook geresulteerd in hogere landbouwopbrengsten en dus in meer inkomsten voor de lokale gemeenschappen. Een restauratieproject voor mangrovebossen en koraalriffen in Grenada – een gezamenlijk project van het Rode Kruis, Nature Conservancy en de vissers van Grenada’s Grenville-gemeenschap – heeft ook grote mogelijkheden aan het licht gebracht om de veerkracht te vergroten. Slechts 30 meter extra koraalrif bleek de populatie van kreeften, schelpdieren, octopussen en zee-egels aanzienlijk te kunnen uitbreiden.
Veerkracht tegenover klimaatverandering en de daarmee samenhangende rampen is een uitdaging die hele sectoren omspant, en dat zouden onze oplossingen ook moeten doen. Dergelijke coöperatieve inspanningen zijn cruciaal voor de ontwikkeling en implementatie van effectievere preventiestrategieën. De Wereldbank, Nature Conservancy, en collega-onderzoekers (waaronder ecologen, economen en technici) hebben onlangs een rapport laten verschijnen, waarin richtlijnen voor een dergelijk soort samenwerking staan vermeld. Het rapport beveelt specifiek aan de waarde van ecosystemen langs de kust te berekenen in termen van de bescherming van kapitaal en infrastructuur, gebaseerd op benaderingen die doorgaans worden gehanteerd door verzekeringsmaatschappijen en technische firma's.
Met het oog op de stijgende risico's van de klimaatverandering en de daarmee samenhangende rampen kunnen investeringen in op de natuur gebaseerde oplossingen levens redden en de welvaart op een kosten-effectieve manier veiligstellen – terwijl bedreigde natuurlijke ecosystemen over de hele wereld behouden blijven. Het is tijd dat regeringen, het bedrijfsleven en NGO's erkennen dat als het aankomt op het bestrijden van de gevolgen van de klimaatverandering en het beschermen van kustgemeenschappen, het behoud en het herstel van de natuur de slimste investering is die we kunnen doen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Many countries’ recent experiences show that boosting manufacturing employment is like chasing a fast-receding target. Automation and skill-biased technology have made it extremely unlikely that manufacturing can be the labor-absorbing activity it once was, which means that the future of “good jobs” must be created in services.
shows why policies to boost employment in the twenty-first century ultimately must focus on services.
Minxin Pei
doubts China’s government is willing to do what is needed to restore growth, describes the low-tech approaches taken by the country’s vast security apparatus, considers the Chinese social-credit system’s repressive potential, and more.
For the last several years, world leaders have made big promises and laid out bold plans to mitigate the climate crisis and help the neediest countries adapt. At this year's World Bank/IMF Spring Meetings, they must demonstrate that they can fulfill these promises, rather than simply touting new ones.
think policymakers need to get four things right to shore up the credibility of the international system.
Log in/Register
Please log in or register to continue. Registration is free and requires only your email address.
LONDEN – Bijna de helft van de wereldbevolking, zo'n 3,5 miljard mensen, woont in de buurt van de kust. Naarmate – onder invloed van de klimaatverandering – de gevolgen van stormen, overstromingen en erosie zullen verergeren, staan de levens en het levensonderhoud van miljoenen van deze mensen op het spel. In feite wordt in de jongste editie van het World Risk Assessment Reportvan het World Economic Forum het onvermogen om zich aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering genoemd als het grootste enkelvoudige risico, in termen van impact, voor de samenlevingen en economieën in de hele wereld.
Afgezien van het feit dat ze levens in gevaar brengen, kunnen frequentere en sterkere stormen vele miljarden dollars kosten als gevolg van schade aan infrastructuur en verloren gegane inkomsten uit landbouw, visserij en toerisme. En, zoals de Harvard Business Reviewonlangs heeft opgemerkt: met ieder onderzoek stijgen de verwachte kosten. Toch geeft de internationale gemeenschap aan de verzachting van de risico's nog geen vijfde uit van wat zij uitgeeft aan het verlenen van noodhulp na natuurrampen.
Als het op klimaatrisico's aankomt, is voorkomen veel beter dan genezen. Zoals Rebecca Scheurer, directeur van het Global Disaster Preparedness Center van het Rode Kruis, het zegt: “We geven miljoenen dollars uit aan de reactie op natuurrampen, maar als we meer van die middelen van tevoren zouden kunnen besteden, zouden we meer mensen kunnen redden. Zo eenvoudig is het.”
Nu de menselijke en de financiële kosten van klimaatverandering meer aandacht trekken dan ooit, is het tijd om meer geld te besteden aan risicoreductie. Daartoe zullen nationale overheden, de industrie, hulporganisaties en andere NGO's het beste moeten zien te maken van hun bijdragen. En een paar van de meest effectieve en kosteneffectieve oplossingen zijn al in de natuur voorhanden.
De ecosystemen van kust- en zeegebieden kunnen de gevolgen van stormen en andere risico's aanzienlijk verzachten, vooral als ze worden gecombineerd met traditioneel gebouwde infrastructuur. Een gordel van honderd meter met mangroves kan bijvoorbeeld de golfhoogte met wel 66% verminderen en het hoogwaterniveau tijdens overstromingen omlaag brengen. Een gezond koraalrif kan de golfkracht met 97% terugbrengen, waardoor de impact van stormen wordt tegengegaan en erosie wordt voorkomen. Deze en andere ecosystemen langs de kusten zijn de eerste verdedigingslinie voor veel steden in de wereld, van Miami tot Manila.
Tot voor kort werden zulke op de natuur gebaseerde oplossingen te vaak over het hoofd gezien. Maar de wereldleiders zien het belang ervan steeds meer onder ogen, en beginnen in actie te komen, ook op internationaal niveau. De klimaatovereenkomst van Parijs, die in december vorig jaar werd gesloten en vorige maand werd ondertekend, heeft niet alleen een consensus bewerkstelligd over het belang van het aanpakken van de klimaatverandering, maar ook expliciet bevestigd dat ecosystemen een rol spelen in het “vangen” van broeikasgassen en het helpen van gemeenschappen zich aan te passen aan de gevolgen van de klimaatverandering.
Subscribe to PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Op nationaal niveau nemen een paar van de meest bedreigde eilandstaten belangrijke stappen. Vorig jaar zijn de Seychellen bijvoorbeeld een unieke ruil van “schulden voor natuur” aangegaan met Nature Conservancy en de crediteuren van de Club van Parijs. Door de ruil kan het land $21,6 mln aan schulden aanwenden voor investeringen in een samenhangende aanpak van het behoud van de oceaan, waardoor de veerkracht met het oog op de gevolgen van de klimaatverandering versterkt zal worden.
Crediteuren uit de particuliere sector beginnen ook oog te krijgen voor natuurlijke instrumenten. Constructiefirma's als CH2M werken samen met kustgemeenschappen in de Golf van Mexico en daarbuiten, om hybride oplossingen te vinden waarin traditionele en op de natuur gebaseerde oplossingen worden gecombineerd.
Zelfs de verzekeringssector – die bestaat uit wat misschien wel de meest risicomijdende bedrijven ter wereld zijn – ziet het potentieel van natuurlijke oplossingen. Het afgelopen decennium hebben verzekeraars zo'n $300 mrd uitgekeerd voor het herstel van schade als gevolg van de klimaatverandering, dikwijls om dezelfde kwetsbare structuren te herbouwen. Het is dus geen verrassing dat de verzekeraar Swiss Re onderzoek heeft gedaan naar het verzachten van de kostbare risico's van orkanen voor kustgemeenschappen.
Volgens een onderzoek van Swiss Re verliest Barbados ieder jaar het equivalent van 4% van zijn bbp aan met orkanen samenhangende kosten. Iedere dollar die wordt uitgegeven aan de bescherming van mangroven en koraalriffen levert $20 besparing op bij toekomstige orkaanschade. Op grond van deze bevindingen is het niet langer ondenkbaar dat verzekeringsmaatschappijen op een dag dekking bieden voor wetlands en andere natuurlijke infrastructuur, waardoor bescherming wordt geboden aan kustgemeenschappen en -economieën.
De natuur kan ook helpen bij de bescherming van het levensonderhoud. Een restauratieproject voor mangrovebossen in Vietnam onder leiding van het Rode Kruis heeft niet alleen de schade beperkt aan dijken en andere gebouwde infrastructuur, maar ook geresulteerd in hogere landbouwopbrengsten en dus in meer inkomsten voor de lokale gemeenschappen. Een restauratieproject voor mangrovebossen en koraalriffen in Grenada – een gezamenlijk project van het Rode Kruis, Nature Conservancy en de vissers van Grenada’s Grenville-gemeenschap – heeft ook grote mogelijkheden aan het licht gebracht om de veerkracht te vergroten. Slechts 30 meter extra koraalrif bleek de populatie van kreeften, schelpdieren, octopussen en zee-egels aanzienlijk te kunnen uitbreiden.
Veerkracht tegenover klimaatverandering en de daarmee samenhangende rampen is een uitdaging die hele sectoren omspant, en dat zouden onze oplossingen ook moeten doen. Dergelijke coöperatieve inspanningen zijn cruciaal voor de ontwikkeling en implementatie van effectievere preventiestrategieën. De Wereldbank, Nature Conservancy, en collega-onderzoekers (waaronder ecologen, economen en technici) hebben onlangs een rapport laten verschijnen, waarin richtlijnen voor een dergelijk soort samenwerking staan vermeld. Het rapport beveelt specifiek aan de waarde van ecosystemen langs de kust te berekenen in termen van de bescherming van kapitaal en infrastructuur, gebaseerd op benaderingen die doorgaans worden gehanteerd door verzekeringsmaatschappijen en technische firma's.
Met het oog op de stijgende risico's van de klimaatverandering en de daarmee samenhangende rampen kunnen investeringen in op de natuur gebaseerde oplossingen levens redden en de welvaart op een kosten-effectieve manier veiligstellen – terwijl bedreigde natuurlijke ecosystemen over de hele wereld behouden blijven. Het is tijd dat regeringen, het bedrijfsleven en NGO's erkennen dat als het aankomt op het bestrijden van de gevolgen van de klimaatverandering en het beschermen van kustgemeenschappen, het behoud en het herstel van de natuur de slimste investering is die we kunnen doen.
Vertaling: Menno Grootveld