kaixi2_ZhangPengLightRocketviaGettyImages_chinesemetrotravelersoncellphones Zhang Peng/LightRocket via Getty Images

China’s nieuwe mondiale media-orde

PARIJS – Sinds het bloedbad op het Plein van de Hemelse Vrede dertig jaar geleden is de economische ontwikkeling van China buitengewoon geweest. Maar in tegenstelling tot de verwachtingen van veel westerse leiders en analisten heeft het land niet geleidelijk aan de persvrijheid omarmd of de burgerrechten gerespecteerd. Integendeel: uit een recent rapport van Reporters Without Borders(RSF) blijkt dat China er vandaag de dag actief aan werkt om een repressieve “nieuwe mondiale media-orde” op te bouwen – een initiatief dat een duidelijk gevaar inhoudt voor de democratieën in de wereld.

De persvrijheid, een van de voornaamste eisen van de betogers op het Plein van de Hemelse Vrede, wordt officieel gegarandeerd door artikel 35 van de Chinese grondwet. Toch lappen de Communistische Partij van China (CPC) en haar staatsapparaat deze bepaling nog steeds routinematig aan hun laars.

China is in feite een van de landen waar wereldwijd de meeste journalisten gevangen worden gezet, en staat op de 177e plaats (van de 180 landen) in de 2019 World Press Freedom Index van RSF. De “Grote Firewall van China,” een ultra-geavanceerd filtersysteem voor het internet, beperkt de toegang voor het grootste deel van de 830 miljoen internetgebruikers van China, en de CPC heeft er geen moeite mee uitgevers en sociale media-platforms onder druk te zetten om zichzelf te censureren. China wijst nu openlijk de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens af, met retoriek over “sociale harmonie” en de “relativiteit van waarden.”

Zelfvertrouwen is nu in de plaats gekomen van het zelfbewustzijn dat sommige Chinese leiders voelden in de nasleep van het bloedbad op het Plein van de Hemelse Vrede. Vandaag de dag propageert het regime trots zijn autoritaire model in de hele wereld. De nieuwe mondiale media-orde die het tracht op te bouwen is minder bekend dan het Belt and Road Initiative, maar net zo ambitieus.

Met zijn repressiecampagne tegen de media probeert China handig gebruik te maken van verdeeldheid binnen de democratieën van de wereld. Het probeert de scheurtjes te vinden in de toewijding van samenlevingen aan democratische waarden als tolerantie en openheid, en die vervolgens open te rijten met propaganda waarin de eigen politieke dogma's worden gepropageerd. Zijn leiders weten dat als journalisten het zwijgen wordt opgelegd de alternatieven voor autoritarisme langzaam maar zeker verdwijnen. Het is immers onmogelijk een constructief politiek debat te voeren als het in twijfel trekken van de officiële zienswijze een strafbaar feit is.

De CPC is al begonnen zijn repressieve methoden te exporteren via grote internationale conferenties, zoals de World Media Summit en de World Internet Conference. In Zuidoost-Azië zijn wetgevende hervormingen, gericht op het beperken van de persvrijheid, gebaseerd op Chinese wetten en worden veel journalisten uitgenodigd kennis te nemen van “journalistiek naar Chinese snit.”

Subscribe to PS Digital
PS_Digital_1333x1000_Intro-Offer1

Subscribe to PS Digital

Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.

Subscribe Now

Zelfs op plekken waar de persvrijheid wettelijk beschermd wordt bemoeilijkt China de mogelijkheden van burgers om geïnformeerde keuzes te maken over het publieke beleid. Van Zweden tot Australië zetten Chinese ambassades westerse mediakanalen onder druk om hun eigen berichtgeving te censureren. Intussen kopen de autoriteiten gesponsorde inhoud in toonaangevende westerse publicaties, en blijven ze investeren in hun mondiale propaganda-apparaat.

De democratieën van de wereld moeten hun kortzichtige concurrentiestrijd om de gunst van China opgeven en samenwerken om zijn alternatieve autoritaire visie te bestrijden. Dit betekent het organiseren van een ambitieus, doortastend en gecoördineerd antwoord dat de geest van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens verdedigt.

We mogen niet aarzelen om terug te vechten tegen degenen die de persvrijheid aanvallen. We moeten onze stem verheffen om het misbruik te veroordelen dat onze waarden aantast. En we moeten dat nu doen.

Op 10 en 11 juli zullen de toonaangevende pleitbezorgers van de persvrijheid uit de hele wereld elkaar ontmoeten op de Global Conference for Media Freedom in Londen. Zij moeten deze kans te baat nemen, niet alleen om hun kernbeginselen te herbevestigen, maar ook om samen te werken om barrières op te werpen tegen de media-invloed van China en een einde te maken aan de schendingen van de persvrijheid.

Dergelijke gezamenlijke weerstand zou diegenen eer bewijzen die de ultieme prijs hebben betaald voor de verdediging van de informatievrijheid in China, zoals Nobelprijswinnaar Liu Xiaobo, die de Chinese regering in gevangenschap heeft laten omkomen. Het zou ook eer bewijzen aan de ruim 100 journalisten die vandaag de dag in levensbedreigende omstandigheden worden vastgehouden, inclusief RSF-prijswinnaar Huang Qi en de fotograaf Lu Guang, die talloze prijzen heeft ontvangen voor zijn werk over de sociale en ecologische problemen van China.

Deze maand is het dertig jaar geleden dat duizenden vreedzame betogers werden afgeslacht in Beijing en in heel China, wegens hun moed om op te staan tegen een autoritair regime. De democratieën zijn het deze individuen verplicht om vandaag de dag soortgelijke moed op te brengen, als zij de persvrijheid – en de democratie zelf – wereldwijd willen verdedigen.

Vertaling: Menno Grootveld

https://prosyn.org/k9kNbZwnl