NEW YORK, STOCKHOLM – Het jaar 2016 zal waarschijnlijk herinnerd worden wegens militaire en politieke gebeurtenissen, maar zou ook de geschiedenis in moeten gaan als een van de slechtste jaren voor kinderen sinds de Tweede Wereldoorlog.
Beelden van dode, gewonde en ontredderde jonge kinderen hebben de media bijna dagelijks gevuld: een klein jongetje dat verdoofd en bloedend op de grond zit nadat zijn huis is gebombardeerd; kleine lichaampjes die uit de puinhopen omhoog worden gehaald; en kleine graven aan de kust van de Middellandse Zee die het overlijden van onbekende kinderen markeren.
Deze beelden zijn krachtig en ongemakkelijk. Toch doen ze geen recht aan de omvang van het lijden van kinderen. Ruim 240 miljoen kinderen wonen in conflictgebieden – van de 'killing fields' in Syrië, Jemen, Irak en noord-Nigeria, tot minder goed gedocumenteerde, maar evenzeer door gruwelen getroffen gebieden in Somalië, Zuid-Soedan en Afghanistan. En van de vijftig miljoen kinderen die buiten hun eigen land wonen of intern ontheemd zijn, is ruim de helft met geweld van huis en haard verdreven, om elders alleen maar met nieuwe bedreigingen van hun leven en welzijn te worden geconfronteerd.
NEW YORK, STOCKHOLM – Het jaar 2016 zal waarschijnlijk herinnerd worden wegens militaire en politieke gebeurtenissen, maar zou ook de geschiedenis in moeten gaan als een van de slechtste jaren voor kinderen sinds de Tweede Wereldoorlog.
Beelden van dode, gewonde en ontredderde jonge kinderen hebben de media bijna dagelijks gevuld: een klein jongetje dat verdoofd en bloedend op de grond zit nadat zijn huis is gebombardeerd; kleine lichaampjes die uit de puinhopen omhoog worden gehaald; en kleine graven aan de kust van de Middellandse Zee die het overlijden van onbekende kinderen markeren.
Deze beelden zijn krachtig en ongemakkelijk. Toch doen ze geen recht aan de omvang van het lijden van kinderen. Ruim 240 miljoen kinderen wonen in conflictgebieden – van de 'killing fields' in Syrië, Jemen, Irak en noord-Nigeria, tot minder goed gedocumenteerde, maar evenzeer door gruwelen getroffen gebieden in Somalië, Zuid-Soedan en Afghanistan. En van de vijftig miljoen kinderen die buiten hun eigen land wonen of intern ontheemd zijn, is ruim de helft met geweld van huis en haard verdreven, om elders alleen maar met nieuwe bedreigingen van hun leven en welzijn te worden geconfronteerd.