DUBLIN – Het onconventionele beleid van de centrale banken heeft in 2020, toen de COVID-19-pandemie op haar hoogtepunt was, ongetwijfeld de financiële markten gered. Maar door deze maatregelen zitten de centrale banken nu onafscheidelijk vast aan de kredietmarkten en zijn marktdeelnemers meer dan ooit afhankelijk van hun steun.
Vanuit het oogpunt van de kredietmarkten is dit een Catch-22, zowel voor de centrale banken als voor beleggers. Hoe kunnen centrale banken het economisch herstel blijven ondersteunen en tegelijkertijd een exit-strategie ontwikkelen die de marktstabiliteit niet ondermijnt? En hoe zullen beleggers, die prijs stellen op stabiliteit maar ook op zoek zijn naar hogere rendementen, reageren als en wanneer monetaire beleidsmakers zich terugtrekken uit de directe ondersteuning van de markt?
Door de lage rente gedurende het grootste deel van het afgelopen decennium was het vanaf het begin van de COVID-19-crisis duidelijk dat de centrale banken weinig manoeuvreerruimte hadden met conventionele beleidsinstrumenten. Zij zouden nog meer moeten leunen op onconventionele maatregelen, waaronder het initiëren of uitbreiden van programmaʼs voor de aankoop van bedrijfsobligaties. In het geval van de US Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) viel de bekendmaking van deze maatregelen in de loop van 2020 samen met de piekspread van investment-grade bedrijfsobligaties.
DUBLIN – Het onconventionele beleid van de centrale banken heeft in 2020, toen de COVID-19-pandemie op haar hoogtepunt was, ongetwijfeld de financiële markten gered. Maar door deze maatregelen zitten de centrale banken nu onafscheidelijk vast aan de kredietmarkten en zijn marktdeelnemers meer dan ooit afhankelijk van hun steun.
Vanuit het oogpunt van de kredietmarkten is dit een Catch-22, zowel voor de centrale banken als voor beleggers. Hoe kunnen centrale banken het economisch herstel blijven ondersteunen en tegelijkertijd een exit-strategie ontwikkelen die de marktstabiliteit niet ondermijnt? En hoe zullen beleggers, die prijs stellen op stabiliteit maar ook op zoek zijn naar hogere rendementen, reageren als en wanneer monetaire beleidsmakers zich terugtrekken uit de directe ondersteuning van de markt?
Door de lage rente gedurende het grootste deel van het afgelopen decennium was het vanaf het begin van de COVID-19-crisis duidelijk dat de centrale banken weinig manoeuvreerruimte hadden met conventionele beleidsinstrumenten. Zij zouden nog meer moeten leunen op onconventionele maatregelen, waaronder het initiëren of uitbreiden van programmaʼs voor de aankoop van bedrijfsobligaties. In het geval van de US Federal Reserve (de Fed, het federale stelsel van Amerikaanse centrale banken) viel de bekendmaking van deze maatregelen in de loop van 2020 samen met de piekspread van investment-grade bedrijfsobligaties.