CAMBRIDGE – Op een recente bijeenkomst van transatlantische deskundigen op het gebied van het buitenlands beleid vertelde een Europese vriend van me dat hij zich vroeger zorgen had gemaakt over een afname van de Amerikaanse harde macht, maar zich inmiddels gerustgesteld voelde. Anderzijds maakte hij zich nu meer zorgen over wat er intern gebeurde in het land en hoe dat de zachte macht zou kunnen beïnvloeden die ten grondslag ligt aan het Amerikaanse buitenlands beleid. Zijn zijn angsten gerechtvaardigd?
Slimme politieke leiders weten allang dat waarden macht kunnen creëren. Als ik aantrekkingskracht op u kan uitoefenen en u kan overhalen om te willen wat ik wil, dan hoef ik u niet te dwingen of te betalen om te doen wat ik wil. Als de Verenigde Staten (of om het even welk ander land) waarden vertegenwoordigen die anderen aantrekkelijk vinden, kunnen zij besparen op andere middelen. De zachte macht van de VS berust deels op de Amerikaanse cultuur en het buitenlands beleid als die aantrekkelijk zijn voor anderen, maar ook op onze waarden en de manier waarop wij de democratie in eigen land in praktijk brengen.
Uit internationale peilingen blijkt dat de ambtstermijn van president Donald Trump niet bevorderlijk is geweest voor de Amerikaanse zachte macht. Dit was deels een reactie op het nationalistische buitenlandse beleid van Trump, die bondgenoten en multilaterale instellingen meed, en op de incompetente reactie van zijn regering op de COVID-19-pandemie. Maar nog schadelijker voor de zachte macht van de VS was de poging van Trump om de ordelijke overdracht van de politieke macht in het honderd te laten lopen nadat hij de verkiezingen van 2020 had verloren. En op 6 januari 2021 werd, zoals de Republikeinse senator Ben Sasse de invasie van het Amerikaanse Capitool beschreef, ʻʼs werelds grootste symbool van zelfbestuur geplunderd, terwijl de leider van de vrije wereld ineenkromp achter zijn toetsenbord en tweets verstuurde die gericht waren tegen zijn vicepresident, wegens het vervullen van de plichten die verband hielden met zijn eed op de grondwet.ʼ
CAMBRIDGE – Op een recente bijeenkomst van transatlantische deskundigen op het gebied van het buitenlands beleid vertelde een Europese vriend van me dat hij zich vroeger zorgen had gemaakt over een afname van de Amerikaanse harde macht, maar zich inmiddels gerustgesteld voelde. Anderzijds maakte hij zich nu meer zorgen over wat er intern gebeurde in het land en hoe dat de zachte macht zou kunnen beïnvloeden die ten grondslag ligt aan het Amerikaanse buitenlands beleid. Zijn zijn angsten gerechtvaardigd?
Slimme politieke leiders weten allang dat waarden macht kunnen creëren. Als ik aantrekkingskracht op u kan uitoefenen en u kan overhalen om te willen wat ik wil, dan hoef ik u niet te dwingen of te betalen om te doen wat ik wil. Als de Verenigde Staten (of om het even welk ander land) waarden vertegenwoordigen die anderen aantrekkelijk vinden, kunnen zij besparen op andere middelen. De zachte macht van de VS berust deels op de Amerikaanse cultuur en het buitenlands beleid als die aantrekkelijk zijn voor anderen, maar ook op onze waarden en de manier waarop wij de democratie in eigen land in praktijk brengen.
Uit internationale peilingen blijkt dat de ambtstermijn van president Donald Trump niet bevorderlijk is geweest voor de Amerikaanse zachte macht. Dit was deels een reactie op het nationalistische buitenlandse beleid van Trump, die bondgenoten en multilaterale instellingen meed, en op de incompetente reactie van zijn regering op de COVID-19-pandemie. Maar nog schadelijker voor de zachte macht van de VS was de poging van Trump om de ordelijke overdracht van de politieke macht in het honderd te laten lopen nadat hij de verkiezingen van 2020 had verloren. En op 6 januari 2021 werd, zoals de Republikeinse senator Ben Sasse de invasie van het Amerikaanse Capitool beschreef, ʻʼs werelds grootste symbool van zelfbestuur geplunderd, terwijl de leider van de vrije wereld ineenkromp achter zijn toetsenbord en tweets verstuurde die gericht waren tegen zijn vicepresident, wegens het vervullen van de plichten die verband hielden met zijn eed op de grondwet.ʼ