CAMBRIDGE – Nu de regering van de Amerikaanse president Trump met puntige ellebogen de handelsbesprekingen is ingegaan en systematisch alle regels intrekt die door president Barack Obama zijn ingevoerd, is één van de voor de hand liggende slachtoffers de bestrijding van de mondiale obesitas-epidemie. Als er niets wordt gedaan, kunnen de snel stijgende obesitas-percentages de dramatische winst op het gebied van de gezondheid en de levensverwachting ongedaan maken die een groot deel van de wereld de afgelopen decennia ten deel is gevallen. En door hun voedingscultuur op te dringen aan landen als Mexico en Canada maken de Verenigde Staten het probleem alleen maar erger.
Een van de paradoxen van het moderne mondiale kapitalisme is dat terwijl ruim 800 miljoen mensen in de wereld niet genoeg te eten hebben, naar schatting 700 miljoen mensen (waaronder 100 miljoen kinderen) kampen met obesitas. Uiteraard zijn deze twee gegevens niet per se rechtstreeks met elkaar verbonden. Een aanzienlijk deel van de honger in de wereld doet zich voor in landen die te maken hebben met binnenlandse strijd of een disfunctionele overheid.
De obesitas-epidemie heeft echter een veel bredere voetafdruk, die zowel de geavanceerde economieën als de meeste opkomende markten raakt. Hoewel er ook binnen landen wel enig verband bestaat tussen obesitas en armoede, is het opmerkelijk dat de obesitas-percentages in rijke landen als de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Canada tot de hoogste ter wereld behoren.
CAMBRIDGE – Nu de regering van de Amerikaanse president Trump met puntige ellebogen de handelsbesprekingen is ingegaan en systematisch alle regels intrekt die door president Barack Obama zijn ingevoerd, is één van de voor de hand liggende slachtoffers de bestrijding van de mondiale obesitas-epidemie. Als er niets wordt gedaan, kunnen de snel stijgende obesitas-percentages de dramatische winst op het gebied van de gezondheid en de levensverwachting ongedaan maken die een groot deel van de wereld de afgelopen decennia ten deel is gevallen. En door hun voedingscultuur op te dringen aan landen als Mexico en Canada maken de Verenigde Staten het probleem alleen maar erger.
Een van de paradoxen van het moderne mondiale kapitalisme is dat terwijl ruim 800 miljoen mensen in de wereld niet genoeg te eten hebben, naar schatting 700 miljoen mensen (waaronder 100 miljoen kinderen) kampen met obesitas. Uiteraard zijn deze twee gegevens niet per se rechtstreeks met elkaar verbonden. Een aanzienlijk deel van de honger in de wereld doet zich voor in landen die te maken hebben met binnenlandse strijd of een disfunctionele overheid.
De obesitas-epidemie heeft echter een veel bredere voetafdruk, die zowel de geavanceerde economieën als de meeste opkomende markten raakt. Hoewel er ook binnen landen wel enig verband bestaat tussen obesitas en armoede, is het opmerkelijk dat de obesitas-percentages in rijke landen als de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Canada tot de hoogste ter wereld behoren.