JOHANNESBURG – Julius Nyerere, de eerste president van Tanzania, heeft eens gezegd dat ‘eenheid’ Afrika niet rijk zal maken, maar het wel ‘moeilijker zal maken Afrika en de Afrikanen te veronachtzamen en te vernederen.’ Maar twintig jaar later blijft Afrika door één cruciale kloof doorsneden worden: sekse. Om de visie van Nyerere van een sterk en waardig continent te realiseren moet Afrika een nieuw tijdperk van bevrijding betreden, één dat wordt gevoed door de economische zelfbeschikking van de vrouwen van het continent.
Alhoewel voorspellingen door consultant McKinsey anticiperen dat Afrika tegen 2040 ‘s werelds grootste beroepsbevolking zal hebben, met meer dan 1,1 miljard mensen in de werkzame leeftijd, leeft meer dan 60% van de huidige bevolking nog steeds van minder dan twee dollar per dag. Het is ondanks het feit dat veel Afrikanen geprofiteerd hebben van politieke emancipatie – de erfenis van de generatie van Nyerere – helder dat armoede een groot obstakel blijft. Het ontsluiten van het arbeidspotentieel van de Afrikaanse vrouw is de beste manier om dit te overkomen.
Zoals het er nu voorstaat blijft de Afrikaanse vrouw in cruciale sectoren en leidende functies ondervertegenwoordigd als gevolg van discriminatie op de werkvloer en patriarchale verwachtingen thuis. Tenzij obstakels voor het betreden van de formele economie worden weggenomen en vrouwen kansen krijgen die ze in staat stellen om hun volle potentieel te benutten zal de socio-economische ontwikkeling beperkt blijven. Maar ondanks het feit dat vrouwen essentieel zijn voor de vooruitgang van het continent worden ze nog steeds te vaak gezien als tweederangsburgers. Vrouwen moeten daarom hun recht opeisen op posities waar beslissingen worden genomen, en om het beleid, de plannen, en strategieën vorm te geven die hun levens en de levens van vele volgende generaties Afrikanen beïnvloeden.
JOHANNESBURG – Julius Nyerere, de eerste president van Tanzania, heeft eens gezegd dat ‘eenheid’ Afrika niet rijk zal maken, maar het wel ‘moeilijker zal maken Afrika en de Afrikanen te veronachtzamen en te vernederen.’ Maar twintig jaar later blijft Afrika door één cruciale kloof doorsneden worden: sekse. Om de visie van Nyerere van een sterk en waardig continent te realiseren moet Afrika een nieuw tijdperk van bevrijding betreden, één dat wordt gevoed door de economische zelfbeschikking van de vrouwen van het continent.
Alhoewel voorspellingen door consultant McKinsey anticiperen dat Afrika tegen 2040 ‘s werelds grootste beroepsbevolking zal hebben, met meer dan 1,1 miljard mensen in de werkzame leeftijd, leeft meer dan 60% van de huidige bevolking nog steeds van minder dan twee dollar per dag. Het is ondanks het feit dat veel Afrikanen geprofiteerd hebben van politieke emancipatie – de erfenis van de generatie van Nyerere – helder dat armoede een groot obstakel blijft. Het ontsluiten van het arbeidspotentieel van de Afrikaanse vrouw is de beste manier om dit te overkomen.
Zoals het er nu voorstaat blijft de Afrikaanse vrouw in cruciale sectoren en leidende functies ondervertegenwoordigd als gevolg van discriminatie op de werkvloer en patriarchale verwachtingen thuis. Tenzij obstakels voor het betreden van de formele economie worden weggenomen en vrouwen kansen krijgen die ze in staat stellen om hun volle potentieel te benutten zal de socio-economische ontwikkeling beperkt blijven. Maar ondanks het feit dat vrouwen essentieel zijn voor de vooruitgang van het continent worden ze nog steeds te vaak gezien als tweederangsburgers. Vrouwen moeten daarom hun recht opeisen op posities waar beslissingen worden genomen, en om het beleid, de plannen, en strategieën vorm te geven die hun levens en de levens van vele volgende generaties Afrikanen beïnvloeden.