Gelijke financiële voorwaarden voor Afrika

NEW YORK – Afrika draagt vrijwel geen verantwoordelijkheid voor de uitstoot van broeikasgassen die de klimaatcrisis veroorzaken. Het continent is niet verantwoordelijk voor de conflicten of ontwrichtingen van de aanbodketens die de wereldwijde inflatie hebben aangewakkerd. Het heeft evenmin de verspreiding van COVID-19 veroorzaakt, laat staan de economische gevolgen van de pandemie. En toch zijn de langetermijneffecten van dit drietal crises in Afrika misschien wel sterker voelbaar dan elders.

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) schat dat de extra financieringsbehoefte van Afrika als gevolg van de pandemie in de vier jaar tot 2025 285 miljard dollar zal bedragen. Maar door de inflatie, de druk op de wisselkoersen en de onbeheersbare schuldenlasten, die de toch al beperkte ruimte eroderen waarover de regeringen beschikken voor de nodige investeringen op de korte en de langere termijn, zijn de werkelijke behoeften van Afrika waarschijnlijk nog veel groter.

Ondanks de opmerkelijke veerkracht die het continent aan de dag heeft gelegd, maakt de bloedeloze economische groei de uitdaging nog groter. Afrika bezuiden de Sahara kende in 2020 voor het eerst in vijfentwintig jaar een recessie. En volgens de Afrikaanse Ontwikkelingsbank (AfDB) daalde de jaarlijkse groei van de regio van 4,5 procent in 2021 naar 3,5 procent in 2022. Verwacht wordt dat die groei dit jaar slechts 3,8 procent zal bedragen.