KIEV – De stille periode tussen de oorlogsverklaring in september 1939 en de blitz van de Nazi’s op België en Frankrijk (en Nederland, red.) wordt vaak de ‘de Schemeroorlog’ genoemd. Sinds Rusland de Krim is binnengevallen, heeft geannexeerd en is begonnen troepen en gewapende colonnes samen te trekken aan onze oostgrens, leven we in Oekraïne in een ‘schemervrede’.
Er is echter niets schemerigs aan de inspanningen die wij Oekraïners nu doen om ons land en onze democratie te verdedigen. Onze jonge mannen en vrouwen bieden zich als nooit te voren vrijwillig aan bij het leger. Onze regering heeft een standby-leenovereenkomst onderhandeld met het Internationaal Monetair Fonds die ons een gedeelte van de middelen zal geven die we nodig hebben om onze financiën en economie op orde te krijgen. Die overeenkomst zal ook serieuze economische pijn betekenen maar de Oekraïners zijn bereid om de prijs te betalen voor het behoud van onze onafhankelijkheid.
Na een tijd van verwaarlozing, een periode toen wij (net als de rest van Europa) geloofden dat de grenzen van het continent nooit meer door geweld veranderd zouden worden, verhogen we ook onze defensie-uitgaven, ondanks de precaire staat van onze economie. Er zal geen soeverein Oekraïens territorium meer opgegeven worden. Geen centimeter.
KIEV – De stille periode tussen de oorlogsverklaring in september 1939 en de blitz van de Nazi’s op België en Frankrijk (en Nederland, red.) wordt vaak de ‘de Schemeroorlog’ genoemd. Sinds Rusland de Krim is binnengevallen, heeft geannexeerd en is begonnen troepen en gewapende colonnes samen te trekken aan onze oostgrens, leven we in Oekraïne in een ‘schemervrede’.
Er is echter niets schemerigs aan de inspanningen die wij Oekraïners nu doen om ons land en onze democratie te verdedigen. Onze jonge mannen en vrouwen bieden zich als nooit te voren vrijwillig aan bij het leger. Onze regering heeft een standby-leenovereenkomst onderhandeld met het Internationaal Monetair Fonds die ons een gedeelte van de middelen zal geven die we nodig hebben om onze financiën en economie op orde te krijgen. Die overeenkomst zal ook serieuze economische pijn betekenen maar de Oekraïners zijn bereid om de prijs te betalen voor het behoud van onze onafhankelijkheid.
Na een tijd van verwaarlozing, een periode toen wij (net als de rest van Europa) geloofden dat de grenzen van het continent nooit meer door geweld veranderd zouden worden, verhogen we ook onze defensie-uitgaven, ondanks de precaire staat van onze economie. Er zal geen soeverein Oekraïens territorium meer opgegeven worden. Geen centimeter.